eindejaarsgevoel

Heerlijk eindejaargevoel. 3 dagen even helemaal nada. Wat uitrusten en voorbereiden op een voorjaarsoffensief op m'n werk, de laatste loodjes OR.
Puur voor mezelf, een RGW-gesprek, het Persoonlijk Ontwikkel Plan (het POP-gesprek), zelfontplooiing, Climbing Maslow's mountain. Vandaag Quadriga uitlezen (mmm, wat schrijft F. Springer overtuigend over de liefde van de Schriftsteller voor Monika) en beginnen aan huid en haar van de in New York wonende Arnon Grunberg. Misschien peuzel ik hem op. Cauz I'm mean.

Mijn eindejaarsgevoel is niet melancholisch. Ik heb een positief gevoel over het afgelopen jaar niet alleen door de eindejaarsrally in mijn leven dit jaar. (De eindejaarsrally van mijn leven moet nog komen.)

Eind november zei ik me niet verkiesbaar te stellen voor een termijn van 3 jaar in de OR. De kogel is door de kerk en in mei 2011 beginnen de organisatorische veranderingen door te dringen. Dan wordt er geschoven met functies en mensen. Dan zal het verdriet tevoorschijn komen, als het stof achter een verplaatste kast.

Ik ben als een gek aan het lezen, mooie boeken, met als klapper Freedom van J. Franzen, waarin bijna alles op zijn plaats viel.

Ik heb de AEX verslagen met mijn effectenportefeuille in 2010.
Ach, hoeveel ervaring heb ik? De jaren gaan tellen, heel veel zou ik zeggen.
Maar de AEX, het zegt niks meer. 't Is een waardeloze Index. Altijd al geweest trouwens. Ha ha, Toon Hermans.
Maar wie ben ik om mijn wapenfeitje te melden.

Ebru, ik heb al die tijd sinds we elkaar kennen op m'n handen gezeten. Toen ik je vroeg tussen de middag mee te gaan stemmen zei je nee. Dat voel ik gelukkig! Je hebt m'n stem gekregen, helaas onvoldoende.
Mijn liefde voor jou zegt je hoogstwaarschijnlijk niets, maar ik weet dat ik lief kan hebben, dank daarvoor. Het is mijn gevoel en daar kan niemand aan komen. Dat gevoel zal ik houden zolang ik je naam ken.
Nogmaals dank en groet.

En 2011, dat wordt een fantastisch jaar als je zoekt naar je authenticiteit en daarin gelooft.

Gelukkig 2011

Post

De mensen van Sandd hebben een wat onzekere tijd. Misschien wordt Sandd overgenomen door Deutsche Post. Bij TNT moet er ook flink bezuinigd worden.

Stakingen om niet al te rigoreus te bezuinigen op de makkelijkste kostenpost van de ondernemer, het personeel. De stakingen hebben geholpen. Nu is er in zekere zin rust in de tent. Maar hoelang zal dat duren.

Dit schijnt allemaal een uitvloeisel te zijn van akkoorden die in de jaren 80 zijn gesloten over het privatiseren van de postmarkt. Dit is zo langzamerhand een ongezonde concurrentie aan het worden. De concurrent Select mail en Sandd hebben mensen in dienst die niet zo nodig hoeven te werken.

Zij zien het als een extraatje bovenop hun inkomen. Deze mensen hoeven geen redelijke contracten worden aangeboden en voor sommigen zou het wel kunnen zijn dat zij de nieuwe Nederlandse working poor zijn.
Zij verdienen te weinig met een baan bij bijvoorbeeld TNT en moeten er een andere baan naast hebben. Sommigen werken voor TNT, Sandd en select mail en dat mag contractueel binnenkort misschien niet meer.

Een gerucht. Zou het zo zijn dat de vakbonden tegen het idee zijn van het hebben van meerdere banen bij verschillende postverwerkers?

Vrijheid

Wat Nederland zich absoluut zou moeten aantrekken van Wikileaks is dat de overheid transparant dient te zijn. Geen geheimen moet hebben. Aan de andere kant moet een site als Wikileaks begrijpen dat het openbaar maken van feiten belangrijk kan zijn als een overheid deze feiten wil verdonkeremanen. Aan de andere kant zouden werkgerelateerde meningen die overheidspersoneel hebben niet zomaar geleaked moeten kunnen worden. Daar moet de leaker bewust van zijn.
Weer een andere zijde is dat overheidspersoneel onder de vrijheid van meningsuiting
zelf een mening moet kunnen ventileren. Maar zo'n mening leak je toch niet?

veiligheidspeld

destadutrecht.nl

Parlementariër

Ton Elias, VVD-kamerlid, ex RTL journalist, verslaggever klinkt zo lullig, heeft toegegeven 30 jaar geleden veroordeeld te zijn wegens rijden onder invloed.

Dat was dus in 1980. Wat een geluk dat er geen gewonden zijn gevallen. Laat staan doden. Deze man is een gevaar en met en voorwaardelijk niet eens veroordeeld. Hij heeft geen revalidatiecentra bezocht. Hij heeft geen 100 uur taakstraf gekregen. Elias moest alleen maar zorgen dat hij niet weer wordt opgepakt.
In 2008 schreef ik al wat over de reclassering en resocialisatie. Voor straf moet Elias juist met de portefeuille wegmisbruikers belast worden. Het zal hem leren. Ook na 30 jaar. Alcoholmisbruik verjaart niet meneer Elias.

Deze Ton Elias heeft wel een voorbeeldfunctie. Een keer dronken achter het stuur zitten moet kunnen. Het schaadt je loopbaan niet. Dat doet het wel als we die achterlijke huilbaby's van PVV hun zin geven want dan worden de Ton Eliassen opgesloten en komen ze niet meer uit hechtenis voordat ze God op hun blote knieën hebben gedankt en tot Jood zijn bekeerd. Want dat is wat de grote leider Kim Wilders wil.