Gedachten aan de oorlog. Die onvoorstelbare oorlog. Gedachten aan de gevallenen, waarvan we niet kunnen voorstellen hoe ze gevallen zijn. Gedachten aan de gedeporteerden waarvan we ons weinig kunnen voorstellen omdat we het niet hebben meegemaakt en niet uit de eerste hand hebben gehoord. Waar moet je aandenken bij de 2 minuten stilte. Waarom stilte? Gretta Duisenberg dacht dat een minuut genoeg was. Oeps, een relletje was geboren.
Waarom staan die Nederlanders toch op de Dam bij het lelijke monument? Omdat je daar daar draait om zien en gezien worden?
Als we al niet meer weten welke oorlogsslachtoffers daar worden herdacht, als we niet weten welke oorlogen na de 2e-wereldoorlog zijn geweest, wat herdenken we dan?.
Misschien herdenken we dat Bouterse als eerst president het echt onafhankelijke Suriname regeert na 350 jaar Nederlandse koloniale overheersing.
Misschien herdenken we de Joodse diaspora.
Misschien herdenken we de gevallenen in de 1940-1945 in Nederland en overzeese gebiedsdelen, de oorlog in Nederlands Indië, de Koreaanse oorlog, de Vietnamese oorlog, de oorlog op de balkan, de Eerste Golfoorlog, de Tweede Golfoorlog, de Soedanese oorlog, de oorlog in Irak, de oorlog in Afghanistan.
Misschien herdenkt ieder voor zich.
Misschien herdenkt men in collectief als onderdeel van een geheel.
