verzoening

Als je het mij vraagt zal de verzoening tussen de wereldreligies (met name Islam-Christendom) vooral moeten komen van de mensen zelf.
De instituties die gefundeerd zijn op de heilige boeken prediken een geloof dat door dogma's aan elkaar hangt. De boeken zijn op meerdere manieren door geestelijken uit te leggen en ze botsen op verschillende niveau's met elkaar.
Als beide religies tot elkaar willen komen zal dat offers vragen.
Dat kan, maar dan zullen er nieuwe dogma's uitgevaardigd moeten worden. Dat betekent dat het geloof zich opnieuw moet uitvinden.
Dat kan, is het verleden heeft het geloof zich ook aangepast (Christendom anno 1950 en anno 2000, Christendom anno 1595 en 1970)

Laat het multi interpretabele aan mensen, de burgers die de samenleving vormen, over. Eigenlijk is dat het moraal, fatsoen, de gewoonte, de goede zeden, etcetera en dat is tijd- en plaatsgebonden.
Met de globalisering krijg je gedonder met deze normen & waarden. Sommigen accepteren het niet. Gelukkig zal, zoals altijd, tijd een bondgenoot zijn.

Ik denk dat de religies naar elkaar kunnen opschuiven en met elkaar ideeën kunnen uitwisselen zoals landen dat doen, samenwerking heet dat geloof ik.
Welke zin het heeft weet ik niet. Alleen een goede buur komt bij de ander op de koffie of thee.
Ideeën van de religies zullen niet veranderen, ze blijven multi interpretabel. Van de instituties is niets te verwachten, zij blijven zich verschuilen achter hun dogma´s en in hun ivoren torens van de macht.

Nee, burgers zullen zelf besluiten welke interpretatie zij zullen volgen. De gewenste of de ongewenste, waarbij ongewenst is dat een religie zich aan een ander wil opdringen. Bij de laatste moet de overheid zeker ingrijpen als het gewelddadig is.

Zo bezien zouden we in Afghanistan moeten blijven. Min of meer als beschermer van het geloof. Waarschijnlijk zijn dan de tijden van de kruisvaarders weer terug.

christendom, jodendom en humanisme

Dat er mensen van het ene geloof naar het andere willen bestaat al sinds mensenheugenis. Dit riep weerstand op. Nu in de 21e eeuw is er weer een beweging van mensen die uit hun geloof willen stappen. Ook dat roept weerstand op. een behoorlijke weerstand. Maar is het eigenlijk wel zo verschillend met de weerstand die gereformeerden in de 19e en 20e eeuw ondervonden? Toen werd je als het ware verstoten uit de familie, uit het dorp. Nu ondervinden moslims dit bij het uittreden uit hun geloof.

In Amerika is dit al gewoon. Door moslims wordt er wel met verwonderde nieuwsgierigheid naar gekeken. Het blijkt dat door het lezen van Jezus en Mohammed van Mark Gabriel iemand zich kan bekeren van moslim tot christen.
De vrouw van wie ik de blog lees is Iraanse in de VS en zij is gefascineerd door deze geloofsverandering. Is deze nieuwe christen dan een ex-moslim geworden?
In Amerika is men hier waarschijnlijk al langer mee bezig...maar of je dan een ex-moslims bent, ik zal het haar vragen.

In iedergeval heeft de christelijke, joodse en humanistische maatschappij er al lang mee te maken.