instigatie

De werkgevers en werknemers hebben op aangeven van Clairy Polak de neus vol van het pensioenstelsel en de financiële Hollandse huishouding. (NTR Buitenhof, 26-9-2010)

Ik luisterde maar half maar ving toch 3 keer op dat men ergens de neus vol van heeft. Is het niet de buik vol van hebben en je neus uitkomen? De contaminatie van 2 gezegden op instigatie van het buitenhof.

Zo gaat het al eeuwen. Wanneer gaan we een keer denken, bewust zeggen wat we denken en niet klakkeloos overnemen wat een ander zegt?

Pensioen

Op 30-10-2005 schreef ik al over doorwerken tot je 67e. Het was al een item en daarop hebben we allen allang op kunnen anticiperen. Zeker de jongeren en eigenlijk ook de pensioenfondsen.

Als er 5 jaar geleden adequaat was gehandeld was er geen gedoe geweest zoals nu.
Dit pensioenstelsel moet hervormd worden want het is eigenlijk een piramidespel.
Kijk naar de 14 pensioenfondsen die moeten korten of weet ik veel wat. Ze zijn gewoon te klein om fatsoenlijk te kunnen worden bestuurd.
De volkskrant geeft een overzicht waarin staat welke pensioenfondsen vermoedelijk gaan korten. Vermoedelijk omdat niks zeker is.

Het is verontrustend dat een beleggingsclubje van nog geen 1000 werknemers de belangen van die mensen behartigt. De werknemers zijn wel verplicht pensioenpremie af te dragen aan zo'n club. Je kan toch aanvoelen dat het niet goed gaat. Je voelt je daar niet veilig. Ook is er bij sommige clubs een sterfhuisconstructie wat de leden betreft.
Neem de Stichting Pensioenfonds voor Reclame en Marketing hier zijn nog maar 57 actieve deelnemers, 532 ex-deelnemers en 64 gepensioneerden.
De ex deelnemers bouwen geen volledig pensioen op en de gepensioneerden gaan gemiddeld eerder dood. De 57 draaien dan voor de overhead op. Deze werknemers moeten toch een keuze hebben. Dat hadden ze toch al voordat ze aan hun baan begonnen moeten hebben?

Je moet niet gedwongen zijn om in een bedrijfspensioenfonds je pensioen op te bouwen. Dit kan efficiënter en transparanter. Het moet de keuze van de werknemer zijn waar hij heen wil. De overheid moet hem daarbij helpen en de pensioenfondsen moeten openheid geven. Het gaat min of meer om de herstructurering en openheid, de perestrojka en glasnost van die oude Gorbatsjov.

Een pensioenfonds van 243 mensen, laat me lachen!

afstempelen

Dit is het verlagen van de nominale waarde van een aandeel, om bijvoorbeeld de balansverhoudingen te verbeteren na een periode van verliezen.
Afstempelen vindt ook plaats als een bedrijf bepaalde activiteiten beëindigt en daarom het door aandeelhouders gestorte kapitaal terugbetaalt. '

Van afstempelen zijn meer definities, maar het komt er op neer dat een onderneming die aandelen of obligaties afstempelt het niet uit weelde doet. Het is crisis in deze gevallen.

In het geval van de afstempeling van de pensioenen is het eigenlijk net zo. Het pensioenfonds kan niet meer aan zijn lange termijn verplichting voldoen. De dekkingsgraad is onvoldoende. Op korte termijn is er natuurlijk wel wat geld, maar dan moet kapitaal liquide worden gemaakt. Als je daaraan begint, stort het kaartenhuis van een pensioenfonds schijnbaar in elkaar.

Als de overheid ingrijpt zal de overheid moeten lenen. Met de huidige lage rente is dat misschien een aantrekkelijk idee, maar wat als de pensoencrisis lang duurt en de rente gaat stijgen? Toekomstige generaties worden opgezadeld met een staatsschuld.

Als de rente stijgt dan zal dat voor de risicomijdende pensioenfondsen voordelig zijn. Zij hebben grotendeels in obligaties belegd voor de pensioengerechtigden van nu. De pensionado's van over 20/30 jaar zitten vooral in de aandelen, onroerend goed, obligaties, etc.

Rentestijging zou een oplossing kunnen zijn. Maar als de rente stijgt zullen de aandelen het minder doen. Het dividend zal minder zijn, de groeiaandelen zullen minder stijgen. Dat is voor de langere termijn nadelig.

Een andere oplossing is meer pensioenpremie afdragen. Naïef, want het is dweilen met de kraan open. Laat dan de mensen zelf betalen wat ze met het salaris willen. Misschien wil de een het wel in een huis investeren en een ander in grond en weer iemand anders zet het op de bankrekening met rente.

Nog een oplossing is het verlagen van de dekkingsgraad zodat de huidige pensioenen niet verlaagd te hoeven worden. De problemen worden zo naar de toekomstige generatie gepensioneerden doorgeschoven. Het voordeel is wel dat zij 2 jaar moeten doorwerken en premie betalen en minder lang gebruik maken van het pensioenstelsel. Dit mes snijdt aan twee kanten.

Een andere oplossing zou kunnen zijn dat het pensioenstelsel wordt losgelaten in de vorm zoals die nu bestaat en dat mensen die pensioen willen opbouwen dat zelf kunnen doen op de door hun gekozen manier.

Nu zitten we met het probleem van een historisch lage rente op de kapitaalmarkt en niet zo'n gunstige markt voor wat betreft het hele vermogensspectrum. De pensioenfondsen bloeden dus dood. Dit raakt ons allemaal.

Pensioenfondsen zijn een fraai staaltje van gedwongen winkelnering.
Heb je je leven in de scheepsbouw doorgebracht dan zit je pensioen bij de PME.
Na het bereiken van een geweldige dekkingsgraad van 141 daalde deze tot 87. Vorig jaar was er al geen inflatiecorrectie, Zie ook de Metaalkrant.

Als werknemer kan je geen kant op:
Metaalbewerker, hupsakee PME.
"U wilt naar het ABP meneer? Nee dat kan niet. Dan had u ambtenaar moeten worden."
"Maar ik wil het PME helemaal niet. U bent te risicovol."
"Sorry meneer, uw toekomst is mijn brood."

Weg met die kruideniersmentaliteit, opgedonderd met die kleingeestige bekrompen hokjesmentaliteit.

En zo is het maar net.