Ik heb een collega van 32. Zij is met haar ouders op jonge leeftijd vanuit midden Turkije naar Nederland gekomen. Ze drinkt geen alcohol zei ze ooit. Nee, ik ook niet vertelde ik haar.
Ze heeft ooit een joint gerookt. Waarschijnlijk meerdere keren. Ik nooit.
Ze vertelde me dat ze moslim is. Waarom, vroeg ik. Dat ben ik bij mijn geboorte geworden en ik kom er niet vanaf antwoordde ze.
Wat en onzin. Ik gedraag mij meer als een moslim dan zij en ben het niet.
Mijn vader was RK gedoopt en is er ook nooit vanaf gekomen.
Etiketten plakken daar zijn mensen goed in. Het zou een overlevingstactiek kunnen zijn. Als je bij een groep hoort ben je sterker dan zonder gespecificeerde achterban.
Hoeveel generaties heeft het gekost voor mijn kleine familie het juk van het geloof afwierp? 3 generaties, zonder imam, dominee en humanistisch raadsman.
Iedereen moet maar eens te rade gaan wie voor hem God/Allah is. Dan kom je er vanzelf achter dat het een onstoffelijk begrip is dat van alles kan zijn. Iedereen kan god zijn. Sterker nog, iedereen is god.
Dat zijn heilige huisjes voor dogmatici, weet ik, maar wees kritisch.
Ds. HM Kuitert noemt het godsbeginsel een verzinsel van de mens zelf.
Dit zou ook voor Allah kunnen gelden. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten