Feyenoord

Vanmiddag keek ik naar de eerste uitzending van het filosofisch kwintet.
Het ging over veiligheid. Politiek en veiligheid. Het was interessant. Er werd veel besproken en uiteindelijk waren ze er wel over eens dat onveiligheid niet is uit te bannen.
Er hoeft maar een EHEC-bacterie te ontstaan en mensen gaan er aan dood.
Je kan niet zorgen voor 100% veiligheid.
Dan is er ook de onveiligheid in de steden en dorpen, de wijken en buurten, straten en gebouwen. Camera toezicht, we moesten eens weten hoeveel er al zijn. Big Brother is really watching us.

Dat zijn allemaal veiligheidsmaatregelen die getroffen zijn als het op een bepaald moment te onveilig is. Maar wordt het veiliger? Neemt de dreiging af, worden dan de maatregelen afgeschaft?
Ik kreeg de indruk dat dat niet altijd gebeurt. Maatregelen om de dreiging op te vangen worden standaard.
Neem de beveiliging van een in sommige kringen gevreesd parlementslid. Toen de dreiging eminent was, is er een beveiliging om hem heen gebouwd. Zou de dreiging nu nog in dezelfde mate aanwezig zijn? Kom op mensen, dreiging is altijd aanwezig. Daarom is Kennedy vermoord. Daarom is Reagan en paus Johannes Paulus II neergeschoten. Dat risico is er en in deze gevallen is het niet voorkomen. C'est la vie.

Dus waarom moet de parlementariër nog zo opzichtig beveiligd worden? Is de dreiging zo duidelijk dat zelfs in het Tweede Kamer gebouw hij omringd moet worden door bodyguards die de kogel moeten opvangen?
Nee, de maatregelen die destijds nodig waren, zijn niet herzien. Niemand wil het risico dragen dus zijn we allen blij met de status quo. Misschien is de beveiligde er nog het meest blij mee. Het is toch free publicity om te kunnen blijven roepen wat je wil. Veel woorden, geen daden. Zeker geen Feyenoord aanhanger.