Diederik Samson is lid van de PvdA fractie in de Tweede Kamer. Hij heeft een aan die partij gerelateerde site. In de media bracht hij zijn zienswijze naar buiten als het gaat om de milieu- en klimaatproblematiek. Hiermee plaatste hij Wouter Bos aan de vooravond van het partijcongres in een "lastige" positie, volgens een radio verslaggever (van Met het oog op morgen?)
Het was in het nieuws in de afgelopen weken (week 3 en 4 van 2005). Volgens een grote groep wetenschappers gaat de wereld onomkeerbaar veranderen als we niks doen aan onze manier van leven.
De bodemschatten die we nu gebruiken belasten de aarde teveel zodat bij ongewijzigd beleid er over 10 jaar sprake is van onomkeerbare effecten van menselijk handelen op het klimaat, het milieu. Dan kunnen de bijbelse plagen de wereld overspoelen zoals ze in duizenden jaren niet hebben gedaan.
De een zegt dat god boos is op het menselijke falen. De ander zegt dat de mens het er zelf naar gemaakt heeft.
Maar Diederik Samson zegt in een interview dat Nederland zich niet zo moet focussen op economische groei.
Hierin heeft hij wel een beetje gelijk.
Economische groei veroorzaakt een toenemende druk op de onze grondstoffen en energiebronnen. Dit zorgt voor een grotere uitstoot van broeikassengassen zoals koolstof-dioxide, wat de trigger is voor die bijbelse rampen.
Naar mijn mening kan de economie best wel blijven groeien maar dan moeten de schadelijke effecten wel worden gecompenseerd.
Dit is net een punt van discussie. Hoe bepaal je de grootte van de compensatie en waarmee wordt gecompenseerd?
Want waar ziet u de bossen groeien?
In de tijd dat ik dit schrijf is er weer een stuk tropisch amazonebos ter grote van een voetbalveld platgebrand.
Om te voorkomen dat de energiebehoefte niet stijgt moet de economische groei terug naar nul zoals Diederik Samson aangeeft.
Wat dat betreft heeft hij het niet beter kunnen treffen met een recessie en een periode van minimale groeicijfers.
Nu moeten we dit idee van minieme groei ook verkopen aan landen die groei wel kunnen gebruiken. Aan landen die aan de vooravond staan van massaal autogebruik (China).
Dit idee moeten we verkopen aan landen met een tomeloze inzet om energie op de meest inefficiënte manier te verkwisten (US).
Dit idee moeten we verkopen aan Nederlanders die rijden in grootverbruikende auto's, en aan Nederlanders die beleggen en meestal afhankelijk zijn van economische groei.
Geen groei is geen leven en geen leven is de dood in de pot.
Als ik uitga van een nul-groei zou dat betekenen dat bedrijven niet kunnen investeren in nieuwe productiemiddelen en consumenten hun koelkasten niet kunnen vervangen.
Het zou betekenen dat we verouderde productie- en consumptiegoederen blijven gebruiken die op den duur veel meer vervuilen. Met een nul-groei los je niets op, maar misschien moeten we met minder groei genoegen nemen.
Heel langzaam lopen we met z'n allen naar de rand van onze aarde om er als lemmingen vanaf te storten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten