Grappen

Grappen over God mogen niet. Dit las ik in een boek van Fernando Savater. In iedergeval las ik deze regel, maar in welke context weet ik niet. Je zou kunnen zeggen dat het een verbod is. Het kan ook een stelling zijn.
Het zou kunnen dat je grappen mag maken over God. Zeker door een ongelovige.

Deze grap bedacht ik:
"Wilders komt met zijn gezin in de showroom van een garage om zich te oriënteren op een nieuwe gezinsauto. De autoverkoper komt naar hem toe en vraagt of hij ergens mee van dienst kan zijn. Zegt Wilders, nou wij lusten wel een kopje thee. De autoverkoper kijkt vreemd op van dat verzoek, maar is de beroerdste niet.
Terwijl hij thee haalt, loopt het gezin door de showroom. Onder het kopje thee vertelt Geert dat hij een een grote auto nodig heeft voor zijn gezin van 4 personen en mogelijk zijn werk. De verkoper kijkt hem aan en vraagt of de heer Wilders iets op het oog heeft.
Ja zegt hij, ik wel. U ook?
Zeker, zegt de verkoper, in de showroom staat een mooie mercedes. Een zee van ruimte.
Grapjas, zegt de man, zie ik eruit als een Marokkaan of als een Turk? Ik dacht het niet!
Waar ik aan dacht is de occasion die u buiten heeft staan. Die transporter die komt in de buurt qua grootte.
Maar meneer Wilders, zegt de verkoper, u zei net dat de auto voor u en uw gezin is en eventueel ook uw werk.
Jawel, zegt Geert Wilders, maar God is groot."

J'accuse

Als medewerker van de gemeente ******** zie ik zaken die me zeer doen;

- Er wordt geen juiste invulling gegeven aan het personeels- en vacaturebeleid;
- Er is geen openheid; gegevens en informatie worden onterecht verborgen en vastgehouden;
- Er wordt niet goed nagedacht over boekhoudkundige consequenties van een verandering in werkwijze, zoals een nieuw computerpakket;
- er worden dingen gezegd die in de praktijk niet waar kunnen worden gemaakt.

Ik ben voor een groot deel eens met de directie van de dienst waar ik werk.
Het is hun taak om deze organisatie te runnen op een zo effectief en efficiënt mogelijke manier.
Het is de taak van mij in de OR om aan te geven als die doeltreffend- en doelmatigheid de werkbaarheid niet meer ten goede komt.
Effectiviteit en efficiency is ook nodig om de organisatie plezierig houden om te werken. De doeltreffendheid maakt ook de medewerkers blij en geeft een voldaan gevoel. De doelmatigheid is noodzakelijk om het voortbestaan van de organisatie, in de vorm die wenselijk is, mogelijk te maken.

Het OR-werk gaat soms over zaken die mensen direct zien (vaststellen verplichte vrije dagen, vergoeding onregelmatigheidstoeslag, etc.)
Veelal worden organisatorische zaken (zoals reorganisatie, of veranderde werkwijze) abstract en academisch benaderd. Dit is benauwend en hier gaat de OR de verkeerde kant op. De OR moet niet in de voetstappen van het management staan om hun werk dunnetjes over te doen.
De OR zou de belangen van de medewerkers die het werk uitvoeren moeten toetsen aan de regels die er zijn en aan de daden van het management.

De OR beoordeelt het reorganisatieplan vaak pas als het plan er ligt. Eigelijk zouden de medewerkers die worden geraakt door een reorganisatieplan direct bij de ontwikkeling hiervan betrokken moeten worden. De OR kan dan achteraf beoordelen of dat correct en transparant is gebeurd.

Hier wil ik een bondgenoot zijn van het management. Niet als medewerker vanuit het beleid zoals veel andere OR-leden, maar vanuit het personeel dat aan de basis staat en het werk uitvoert.

Verzekerd

Den Haag, 9 oktober 2010,

Hans Hillen, de beoogde nieuwe Minister van Defensie, is niet blij met de bezuiniging op defensie. Hij beschouwt defensie als de verzekeringspolis voor Nederland. Daar moet je niet op bezuinigen volgens hem.

Weet hij dan niet dat Nederland zwaar oververzekerd is?

filosoferen

Authenticiteit schijnt een term uit het Heideggeriaanse jargon (Heidegger)te zijn.
Fernando Savater schrijft in Lof der godloosheid dat op universiteiten tegenwoordig wordt onderwezen dat de waarheid niet bestaat. Hij concludeert dat de waarachtigheid dood is en de oprechtheid leeft. Hij verwijst naar de authenticiteit als vervanger van de waarheid.

Ik denk dat de authenticiteit voor de waarheid in de plaats is gekomen omdat de mens niet meer weet wat waar is. Hij heeft geen houvast meer. Als je niet meer weet wat waar is zoek je de waarheid in jezelf. De eigen ego is het minst veranderlijk en als deze verandert weet je wat er verandert als je eerlijk bent. Je gaat dan terug naar je authentieke ik. Naar vragen zoals wat zijn voor mij de kernwaarden in dit leven, in het werk wat ik doe?
Dit leven? Alsof er een ander is.

Sommigen willen alles opgeven. Als je dat met een plan doet moet het ook mogelijk zijn. Kijk naar het televisie programma Ik Vertrek. Mensen hebben ideeën en van het een komt een plan die zij uitvoeren. Dan moet je sterk zijn.

Wat ik in de uitzending van 8-10-2010 zag was een hele moie invulling van de Rationele Emotieve Theorie die ik ook in dit blog heb genoemd. 2 Mensen willen een hotel in Frankrijk overnemen van een ander Nederlands echtpaar. Ze komen allerlei problemen tegen. Hier kan je zien dat zij de 4G-theorie heel natuurlijk hebben toegepast.

Later als het allemaal achter de rug is en het een goedlopend hotel is, evalueren zij de problemen en kunnen zij de houding van het echtpaar van wie zij hebben gekocht ook begrijpen. Dat zijn de gedachten die het gevoel bepalen waaruit weer het gedrag volgt. Kortom cursusmateriaal.

Soms kan een breuk met het verleden helemaal zo slecht nog niet zijn. Terug naar de basis, terug naar de zaken die je echt leuk vindt. Terug dus naar de authenticiteit van jezelf omdat de wereld te complex is om de waarheid te weten.

Maar wij weten de absolute waarheid niet want, om Richard Feynman te quoten "wat niet met onzekerheid is omgeven, kan niet waar zijn"

grrrrrr

Ambtenaren hebben het gedaan. Zij zijn niet productief, zijn niet klantvriendelijk, maken het overheidsgeld op, sluiten zich op in kastelen van kantoren, hebben teveel vrije tijd en een te hoog salaris. Het ergste is, ze hebben teveel macht.

Het bedrijfsleven heeft deze kritiek en daar wringt de schoen. De overheid en het bedrijfsleven hebben hetzelfde intellect waarom dan niet een gelijke behandeling? Dezelfde rechten, dezelfde plichten. Bijvoorbeeld het ontslagrecht. Flexibilisering wordt tegengehouden door de wet en door de ambtenaren zelf. (met hun vakbonden en ondernemingsraden)
Een ambtenaar op zichzelf zou een instituut moeten zijn maar het is een gewone werknemer die inderdaad niet productief, klantonvriendelijk en geldverslindend is. Daarentegen het hoge salaris valt heel erg mee als het om het gewone personeel gaat. Vuilnismannen worden te laag gewaardeerd, toch?

Dat bestuurders in het bedrijfsleven meer verdienen is met een voorbeeld te verduidelijken. Wouter Bos heeft een 4 daagse werkweek bij KPMG en verdient meer dan de Balkenende-norm. Het zal best dat hij voor dat bedrijf als boegbeeld kan dienen, in tegenstelling tot gewone kamerleden. Door zijn ervaring als minister van Financiën brengt hij wat extra. Daarom verdient hij goed.

Ik zou ook afgeven op de ambtenaren die beslissingen nemen die rechtstreeks invloed hebben op mijn leven. Probleem is dat de uitvoerende ambtenaren er niks aan kunnen doen. Het zijn regels en die moeten worden uitgevoerd zonder aanziens des persoons. De mensen die nieuwe beleidsregels voorstellen en de politiek die er over beslist zouden moeten worden aangepakt. Daar zou ik ook op afgeven. De beleidsmakers hebben het gedaan!

Maar ik juich een kleinere overheid toe. Dan zou er meer beslissingsmacht naar de uitvoerenden moeten. Dat betekent dat er meer beslissingskracht bij uitvoerende taken nodig is. Het gevolg is een ambtenarij die qua intellect boven het bedrijfsleven uitstijgt. Maar ja, de overheid moet een afspiegeling van de samenleving zijn.