Ik zat even te denken.
Verdonk, minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie sprak over immigranten om te integreren en te investeren in zichzelf.
Maar investeren geldt ook Nederlanders die bij geboorte hun Nederlanderschap al hebben. Ook zij moeten investeren in zichzelf.
Zelf dacht ik aan een opleiding van een jaar met een studiebelasting van 8 uur per week. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. De terugverdientijd is klein als de werkgever meebetaalt.
Dus het antwoord op Nout Wellink is gevonden. Ons spaargeld, onze 180 miljard Euro moet naar onderwijs, bedrijfsopleidingen. Kennis is macht en maakt macht, wat nog meer macht maakt. Met ons spaargeld kunnen we de gedroomde kenniseconomie gestalte geven. We moeten durven en daar is lef voor nodig.
Kijken we naar die 180 miljard, dan zien we het verleden, maar als ons oog gericht is op de toekomst dan investeren we.
Ons oog is toch gericht op die toekomst?
december 27, 2004
december 26, 2004
briefgeheim
Onderstaand 2 stukjes van nu.nl die illustreren hoever we afstaan van het McCartyisme.
We worden gecontroleerd als het aan de EU ligt. Op internetgebied moet het surfgedrag "van eenieder" worden geregistreerd en verzonden e-mails worden opgeslagen. Ook moet internetverkeer kunnen worden afgetapt.
Van iedere internetgebruiker wordt zijn gebruik vastgelegd als het aan de EU ligt. Hoe zouden we het vinden als van elke brief kopiëen worden gemaakt en worden bewaard? Het briefgeheim verbiedt het openen van brieven. (Tenzij de inlichtingendiensten en politie criminele activiteiten vermoeden.)
Maar dit zijn individuele gevallen. Wat mij opvalt aan het eerste bericht is dat volgens het voorstel de bewaarplicht geïnstitutionaliseerd wordt. Alweer een log bureaucratisch middel dat mij niet effectief lijkt. Er zijn natuurlijk wel interessante groepen die in de gaten moeten worden gehouden, maar dit kan veel effectiever door middel van infiltratie.
Wat de terrorisme betreft denk ik dat beleidsmakers al enigzins zenuwachtig zijn geworden wat betreft de terreur van extremisten. Ik denk echter niet dat alleen terreur vanuit die hoek komt of moet worden verwacht.
Terreur komt ook van gewone mensen/burgers... ooit gehoord van de tokkies? Dit zijn een soort brainweakers -en mensen stellen zich er vrijwillig aan bloot-.
Wat is de volgende stap die wordt genomen? Invoeren van een soort McCarthyisme?
Bewaarplicht kost internetaanbieders miljoenen
Uitgegeven: 21 december 2004 21:31
DEN HAAG - Het Europese voorstel dat internetaanbieders verplicht om alle gegevens over het internetverkeer van hun klanten minimaal een jaar te bewaren, gaat de bedrijven miljoenen kosten. Dat blijkt uit een onderzoek van KPMG dat minister Donner (Justitie) dinsdag naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.
De uitgebreide opslag is volgens de Europese ministers van Justitie nodig om terroristen en criminelen beter te kunnen opsporen. Het betekent dat het surfgedrag van eenieder wordt geregistreerd en alle verzonden e-mails worden opgeslagen.
Boete voor niet af te tappen internetaanbieder
Uitgegeven: 23 december 2004 15:01
Laatst gewijzigd: 23 december 2004 16:16
GRONINGEN/ENSCHEDE - Het Agentschap Telecom heeft internetaanbieder Boswell uit Enschede een boete opgelegd omdat de diensten van het bedijf niet waren af te tappen. De boete bedraagt 10.000 euro, maakte een woordvoerder van het Agentschap donderdag bekend. Het is voor het eerst dat er een boete voor deze overtreding is opgelegd.
Internetaanbieders zijn volgens de Telecommunicatiewet verplicht de technische maatregelen te treffen die het mogelijk maken om hun diensten af te tappen. Justitie en de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) maken daar gebruik van bij de opsporing van zware criminaliteit en terrorisme.
Het Agentschap voerde bij 66 internetaanbieders inspecties uit. Meer dan de helft van de gecontroleerde bedrijven voldeed niet aan de verplichting om hun internetverkeer af te kunnen tappen. Na een eerste waarschuwing is dat in de meeste gevallen aangepast, meldde de woordvoerder. Voor vijf internetaanbieders die nog niet aan de eisen hebben voldaan, dreigt ook een boete.
We worden gecontroleerd als het aan de EU ligt. Op internetgebied moet het surfgedrag "van eenieder" worden geregistreerd en verzonden e-mails worden opgeslagen. Ook moet internetverkeer kunnen worden afgetapt.
Van iedere internetgebruiker wordt zijn gebruik vastgelegd als het aan de EU ligt. Hoe zouden we het vinden als van elke brief kopiëen worden gemaakt en worden bewaard? Het briefgeheim verbiedt het openen van brieven. (Tenzij de inlichtingendiensten en politie criminele activiteiten vermoeden.)
Maar dit zijn individuele gevallen. Wat mij opvalt aan het eerste bericht is dat volgens het voorstel de bewaarplicht geïnstitutionaliseerd wordt. Alweer een log bureaucratisch middel dat mij niet effectief lijkt. Er zijn natuurlijk wel interessante groepen die in de gaten moeten worden gehouden, maar dit kan veel effectiever door middel van infiltratie.
Wat de terrorisme betreft denk ik dat beleidsmakers al enigzins zenuwachtig zijn geworden wat betreft de terreur van extremisten. Ik denk echter niet dat alleen terreur vanuit die hoek komt of moet worden verwacht.
Terreur komt ook van gewone mensen/burgers... ooit gehoord van de tokkies? Dit zijn een soort brainweakers -en mensen stellen zich er vrijwillig aan bloot-.
Wat is de volgende stap die wordt genomen? Invoeren van een soort McCarthyisme?
Bewaarplicht kost internetaanbieders miljoenen
Uitgegeven: 21 december 2004 21:31
DEN HAAG - Het Europese voorstel dat internetaanbieders verplicht om alle gegevens over het internetverkeer van hun klanten minimaal een jaar te bewaren, gaat de bedrijven miljoenen kosten. Dat blijkt uit een onderzoek van KPMG dat minister Donner (Justitie) dinsdag naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.
De uitgebreide opslag is volgens de Europese ministers van Justitie nodig om terroristen en criminelen beter te kunnen opsporen. Het betekent dat het surfgedrag van eenieder wordt geregistreerd en alle verzonden e-mails worden opgeslagen.
Boete voor niet af te tappen internetaanbieder
Uitgegeven: 23 december 2004 15:01
Laatst gewijzigd: 23 december 2004 16:16
GRONINGEN/ENSCHEDE - Het Agentschap Telecom heeft internetaanbieder Boswell uit Enschede een boete opgelegd omdat de diensten van het bedijf niet waren af te tappen. De boete bedraagt 10.000 euro, maakte een woordvoerder van het Agentschap donderdag bekend. Het is voor het eerst dat er een boete voor deze overtreding is opgelegd.
Internetaanbieders zijn volgens de Telecommunicatiewet verplicht de technische maatregelen te treffen die het mogelijk maken om hun diensten af te tappen. Justitie en de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) maken daar gebruik van bij de opsporing van zware criminaliteit en terrorisme.
Het Agentschap voerde bij 66 internetaanbieders inspecties uit. Meer dan de helft van de gecontroleerde bedrijven voldeed niet aan de verplichting om hun internetverkeer af te kunnen tappen. Na een eerste waarschuwing is dat in de meeste gevallen aangepast, meldde de woordvoerder. Voor vijf internetaanbieders die nog niet aan de eisen hebben voldaan, dreigt ook een boete.
december 21, 2004
A brand new day
Yesterday I had a day off, on this blog I didn't post anything which may be nothing or something.
Yesterday,I spend my time sleeping (yes I was fatigue), I did some shopping (on a Monday the city is not crowded, shops open at 1 pm), and had my monitor examined at the computerstore.
In the centre of the city I had a quick look at my favorite disk-jockey, stand up comedian and entertainer Claudia de Breij.
She and her colleagues are presenting a 5 day 24 hours long radio-program in which people can buy their favorite songs to be broadcasted. The price depends on the taste of the jockey, the length of the song and how much one wants to offer.
You guess why the Dutch do that? It's for the good cause, for the people in Sudan, in the Darfur region.
The money will be spend on a Red Cross hospital.
To stress the suffering of the people there the jockeys won't eat for 5 days. They only drink fruit juices and Coca Cola.
They drink Coca Cola, the brand that stresses the American, European imperialistic society.In fact we are the protectionists who bring poverty in such regions.
I don't mean that's true for the Darfur region, but in large parts of Africa the local economy is partly ruined because we dump our subsidized products there.
And we protect our borders for their products with skyhigh taxes. To open our borders might be a solution to African problems.
I don't know if there are any Afro-American readers, but I tell you we suck Africa and you too if you like it or not. America and Europe being less protectionistic will help a lot.
And I got my Christmas-box, filled with delicatessen and 4 plates. It was so heavy. My employer surprised me a little.
This morning I woke up with A brand new day on the 5 days 24 hours no food marathon radio show. To start the day with a first laugh. :)
Yesterday,I spend my time sleeping (yes I was fatigue), I did some shopping (on a Monday the city is not crowded, shops open at 1 pm), and had my monitor examined at the computerstore.
In the centre of the city I had a quick look at my favorite disk-jockey, stand up comedian and entertainer Claudia de Breij.
She and her colleagues are presenting a 5 day 24 hours long radio-program in which people can buy their favorite songs to be broadcasted. The price depends on the taste of the jockey, the length of the song and how much one wants to offer.
You guess why the Dutch do that? It's for the good cause, for the people in Sudan, in the Darfur region.
The money will be spend on a Red Cross hospital.
To stress the suffering of the people there the jockeys won't eat for 5 days. They only drink fruit juices and Coca Cola.
They drink Coca Cola, the brand that stresses the American, European imperialistic society.In fact we are the protectionists who bring poverty in such regions.
I don't mean that's true for the Darfur region, but in large parts of Africa the local economy is partly ruined because we dump our subsidized products there.
And we protect our borders for their products with skyhigh taxes. To open our borders might be a solution to African problems.
I don't know if there are any Afro-American readers, but I tell you we suck Africa and you too if you like it or not. America and Europe being less protectionistic will help a lot.
And I got my Christmas-box, filled with delicatessen and 4 plates. It was so heavy. My employer surprised me a little.
This morning I woke up with A brand new day on the 5 days 24 hours no food marathon radio show. To start the day with a first laugh. :)
december 20, 2004
Imams en kritisch geluid bij PvdA
In het zaterdag Bijvoegsel van het NRC Handelsblad staat een artikel over Nederlandse imams. Een gesprek met imams.
In een kader op de hoofdpagina wordt in de titel gezegd dat de imam niet bestaat.
Dat kun je op 2 manieren uitleggen. Mensen die zich imam noemen zijn vals, zij pretenderen iets te zijn wat ze niet zijn.
Of er is niet een eenduidige definitie van de term de imam met de klemtoon op de. Sommigen zijn zichtbaar in het maatschappelijke leven en bevorderen de integratie, anderen leven teruggetrokken in een poging zich afkerig te houden van de Nederlandse samenleving. Deze laatstgenoemde imams zijn een gevaar voor zichzelf. Als zij geen contact houden met wat er leeft in de maatschappij verliezen zij contact met hun achterban, met de gelovigen. De gemiddelde Nederlandse moslim neemt steeds meer over van wat leeft in de samenleving.
Islamoloog Abdelillah Ljamai onderscheidt 28 islamitische groeperingen in Nederland, met allemaal hun eigen imams
Deze imams worden beïnvloed door de politieke agenda van hun groep.
Ook zijn ze vrijwel allemaal verschillend opgeleid. Imams met een 5 jarige theologische universitaire studie zij aan zij met een internet ondernemer die zich islamitsch inspirator noemt..
De in Nederland verblijvende ziekenhuisimam Aslam Karagül vindt dat "de staat mee moet betalen aan Nederlandse imamopleidingen. -Dat botst met jullie scheiding tussen kerk en staat, maar als je meebetaalt, kun je ook invloed uitoefenen op de kwaliteit van de imams.-"
Dit citaat vind ik nogal wat, de secularisatie opheffen ten gunste van kwaliteit van imams. Dit betekent dat de moslims niet kiezen voor kwaliteit maar het overlaten aan de staat.
Ik vind dat we hier niet in mee moeten gaan.
Ook val ik over de woorden -jullie scheiding tussen kerk en staat-. Alsof het niet zijn scheiding is. Deze ziekenhuisimam komt uit Turkije, potentieel EU lid en spreek over secularisatie dat ver van hem staat. Turkije is officieel seculier, ik vraag me af hoever dat gaat.
Dat de moslims moeite hebben met het vinden van goede imams is logisch , er zijn niet veel. Maar ze worden ook met handen en voeten gebonden aan de mening van de moskeegangers. Hun wil is wet.
Maar ook een moskee heeft inkomsten, die onbelast zijn. Daarmee kunnen ze een theologische faculteit oprichten. Een hersenspinsel maar misschien kan in Kampen in Overijssel ruimte worden gehuurd om de eerste lessen te geven. Wellicht is er dan ook nog subsidie van de EU los te peuteren.
René Cuperus is wetenschappelijk medewerker van de Wiardi Beckman Stichting, denktank van de PvdA
Er zijn drie redenen waarom het (vooralsnog) geen goed idee is om Turkije tot de Europese Unie toe te laten treden:
1. Het gaat niet goed tussen politiek en bevolking in veel landen van Europa;
2. Het gaat niet goed met Europa zelf;
3. Het zou in Turkije zelf wel eens niet goed kunnen gaan.
1. Er moet niet lichtvaardig worden omgesprongen met het feit dat de grote meerderheid van de Europese bevolking in onderzoek aangeeft aan te hikken tegen een Turks EU-lidmaatschap. De grote kloof die er ook op dit punt bestaat tussen politiek establishment en deskundigen aan de ene kant en de meerderheid van de burgers aan de andere kant, wijst op een vertrouwenscrisis in de samenleving tussen ‘politieke elites’ en bevolking. Hét alarmsignaal daarvoor is de sterke rechts-populistische onderstroom die overal in Europa tegen de gevestigde machten de kop opsteekt. Op zijn minst betekent dit dat de ‘gevestigde’ politiek zich geen al te ongewisse avonturen kan veroorloven. Wat nodig is, is prudentie; niet spelen met vuur op een vulkaan. Maar is dat wat er gebeurt met de Turkse toetreding? Neen integendeel, dat is Europa op zijn allerslechtst. Met geforceerd duw- en trekwerk probeert men Turkije Europa binnen te loodsen via de Europese methode van de Voldongen Feiten. Zoals het ook met de euro is gegaan, met de ‘Big Bang’-uitbreiding van Oost-Europese landen en met de Europese Grondwet. De bevolking staat erbij en kijkt ernaar. Ook in het geval van de Turkse toetreding is de informatie en communicatie richting bevolking ondermaats (bijvoorbeeld over het heikele punt van nieuwe immigratie). De procedures en afspraken zoals die over periodes van meerdere decennia worden uitgesmeerd, zijn voor een gewoon mens niet te doorgronden. Een dergelijke gang van zaken is tot mislukken gedoemd. Immers, als men de bevolking niet meekrijgt, zal de Turkse toetreding tot de Europese Unie uiteindelijk fictie blijven. Want over tien à vijftien jaar spreekt de bevolking zich via nationale referenda uit en kan dan de toetreding alsnog geheel saboteren. Dat is het grootste gevaar dat de Turkse toetreding bedreigt: langdurige onderhandelingen die eindigen in een anti-climax van feitelijke blokkades door niet-overtuigde bevolkingen in Europese lidstaten. Dat brengt me op de tweede reden.
2. Het gaat niet goed met Europa zelf. Europa is, veel meer dan het al was, een reus op lemen voeten geworden. Steeds weer nieuwe uitbreidingsrondes – zonder enige consolidatie - brengen het Europees Project in gevaar. Dat geldt zeker voor zo’n complex geval als Turkije: een arm, groot land met afwijkende politiek-culturele tradities. Wie denkt dat de Europese Unie zich eindeloos kan uitbreiden zonder haar ziel en legitimiteit te verspelen?
Het Europese project is al overbelast door de laatste oostwaartse uitbreiding met tien landen. Bovendien lijken de ‘Brusselse Eurocraten’ te vergeten dat het zeer uitzonderlijk is dat Nederlanders iets van hun nationale soevereiniteit afstaan aan Duitsland. Over het fragiele wij-gevoel dat na de Tweede Wereldoorlog in Europa is ontstaan, dendert men nu met drie bulldozers heen. Men slaat, zonder dat daar bewust voor lijkt te zijn gekozen, een hele nieuwe weg met Europa in. De Europese Unie doet een stap terug en wordt louter interne markt en een verbrokkeld samenwerkingsverband voor vrede en veiligheid. Het idee van een Europese politieke democratie is verder weg dan ooit. Dat lijkt opgegeven. Wat rest zijn nog wat merkwaardige relicten van de oude structuur, zoals het Europees Parlement en een te bemoeizuchtige Commissie. Het Europese eenwordingsproces dobbert zonder kompas rond.
3. En dan is er de precaire situatie in Turkije zelf. Dat is meer en meer een gepolariseerde samenleving aan het worden, waar een nog onbesliste strijd gaande is tussen oud en nieuw establishment, tussen de zogenaamde Kemalistische elite rondom leger en overheidsapparaat en de politiek-islamitische beweging van de AK Partij van premier Erdogan. Het land dat eens model stond vanwege zijn unieke scheiding tussen islam en staat is juist bezig om die erfenis van Kemal Ataturk van zich af te werpen. De grote vraag daarbij is: zal Turkije immuun zijn voor de wereldwijde strijd die zich binnen de islam tussen radicalen en modernen afspeelt? En tot hoever zal het leger, als vertrouwd constitutioneel bewaker van het seculiere Turkije van Ataturk, het op dit vlak laten komen? Nog afgezien van de Koerdische kwestie en de nog altijd zorgen barende mensenrechtensituatie in Turkije, is die hernieuwde islamisering van de Turkse samenleving een bron van instabiliteit.
Kortom: zolang de meerderheid van de Europese bevolking niet voor de idee van een Turkse EU-toetreding is gewonnen; zolang er geen gemeenschappelijk richtingsgevoel is ontstaan over de toekomst van de Europese Unie, en zolang Turkije niet bewezen heeft een islamitische democratie te kunnen zijn onder niet-autoritaire verhoudingen, zolang is het geen verstandig idee om de Turkse toetreding tot de Europese Unie te overwegen, laat staan geforceerd erdoor te duwen. En ook in een later stadium zou de optie van het ‘geprivilegieerd partnerschap’ als alternatief voor een volwaardig EU-lidmaatschap de voorkeur verdienen. Dat geprivilegieerde partnerschap zou, met intact lating van de slagkracht en de eenheid van de Europese Unie, Turkije financieel en politiek moeten ondersteunen bij de verdere modernisering en democratisering tot islamitisch modelland. Met andere woorden: het meest kies zou dan zijn een ‘optie Rusland’ voor Turkije, dat net als Rusland misschien wel een maatje te groot, een maatje te afwijkend, te ondemocratisch, te onrechtstatelijk, te Aziatisch voor de EU is.
In een kader op de hoofdpagina wordt in de titel gezegd dat de imam niet bestaat.
Dat kun je op 2 manieren uitleggen. Mensen die zich imam noemen zijn vals, zij pretenderen iets te zijn wat ze niet zijn.
Of er is niet een eenduidige definitie van de term de imam met de klemtoon op de. Sommigen zijn zichtbaar in het maatschappelijke leven en bevorderen de integratie, anderen leven teruggetrokken in een poging zich afkerig te houden van de Nederlandse samenleving. Deze laatstgenoemde imams zijn een gevaar voor zichzelf. Als zij geen contact houden met wat er leeft in de maatschappij verliezen zij contact met hun achterban, met de gelovigen. De gemiddelde Nederlandse moslim neemt steeds meer over van wat leeft in de samenleving.
Islamoloog Abdelillah Ljamai onderscheidt 28 islamitische groeperingen in Nederland, met allemaal hun eigen imams
Deze imams worden beïnvloed door de politieke agenda van hun groep.
Ook zijn ze vrijwel allemaal verschillend opgeleid. Imams met een 5 jarige theologische universitaire studie zij aan zij met een internet ondernemer die zich islamitsch inspirator noemt..
De in Nederland verblijvende ziekenhuisimam Aslam Karagül vindt dat "de staat mee moet betalen aan Nederlandse imamopleidingen. -Dat botst met jullie scheiding tussen kerk en staat, maar als je meebetaalt, kun je ook invloed uitoefenen op de kwaliteit van de imams.-"
Dit citaat vind ik nogal wat, de secularisatie opheffen ten gunste van kwaliteit van imams. Dit betekent dat de moslims niet kiezen voor kwaliteit maar het overlaten aan de staat.
Ik vind dat we hier niet in mee moeten gaan.
Ook val ik over de woorden -jullie scheiding tussen kerk en staat-. Alsof het niet zijn scheiding is. Deze ziekenhuisimam komt uit Turkije, potentieel EU lid en spreek over secularisatie dat ver van hem staat. Turkije is officieel seculier, ik vraag me af hoever dat gaat.
Dat de moslims moeite hebben met het vinden van goede imams is logisch , er zijn niet veel. Maar ze worden ook met handen en voeten gebonden aan de mening van de moskeegangers. Hun wil is wet.
Maar ook een moskee heeft inkomsten, die onbelast zijn. Daarmee kunnen ze een theologische faculteit oprichten. Een hersenspinsel maar misschien kan in Kampen in Overijssel ruimte worden gehuurd om de eerste lessen te geven. Wellicht is er dan ook nog subsidie van de EU los te peuteren.
René Cuperus is wetenschappelijk medewerker van de Wiardi Beckman Stichting, denktank van de PvdA
Er zijn drie redenen waarom het (vooralsnog) geen goed idee is om Turkije tot de Europese Unie toe te laten treden:
1. Het gaat niet goed tussen politiek en bevolking in veel landen van Europa;
2. Het gaat niet goed met Europa zelf;
3. Het zou in Turkije zelf wel eens niet goed kunnen gaan.
1. Er moet niet lichtvaardig worden omgesprongen met het feit dat de grote meerderheid van de Europese bevolking in onderzoek aangeeft aan te hikken tegen een Turks EU-lidmaatschap. De grote kloof die er ook op dit punt bestaat tussen politiek establishment en deskundigen aan de ene kant en de meerderheid van de burgers aan de andere kant, wijst op een vertrouwenscrisis in de samenleving tussen ‘politieke elites’ en bevolking. Hét alarmsignaal daarvoor is de sterke rechts-populistische onderstroom die overal in Europa tegen de gevestigde machten de kop opsteekt. Op zijn minst betekent dit dat de ‘gevestigde’ politiek zich geen al te ongewisse avonturen kan veroorloven. Wat nodig is, is prudentie; niet spelen met vuur op een vulkaan. Maar is dat wat er gebeurt met de Turkse toetreding? Neen integendeel, dat is Europa op zijn allerslechtst. Met geforceerd duw- en trekwerk probeert men Turkije Europa binnen te loodsen via de Europese methode van de Voldongen Feiten. Zoals het ook met de euro is gegaan, met de ‘Big Bang’-uitbreiding van Oost-Europese landen en met de Europese Grondwet. De bevolking staat erbij en kijkt ernaar. Ook in het geval van de Turkse toetreding is de informatie en communicatie richting bevolking ondermaats (bijvoorbeeld over het heikele punt van nieuwe immigratie). De procedures en afspraken zoals die over periodes van meerdere decennia worden uitgesmeerd, zijn voor een gewoon mens niet te doorgronden. Een dergelijke gang van zaken is tot mislukken gedoemd. Immers, als men de bevolking niet meekrijgt, zal de Turkse toetreding tot de Europese Unie uiteindelijk fictie blijven. Want over tien à vijftien jaar spreekt de bevolking zich via nationale referenda uit en kan dan de toetreding alsnog geheel saboteren. Dat is het grootste gevaar dat de Turkse toetreding bedreigt: langdurige onderhandelingen die eindigen in een anti-climax van feitelijke blokkades door niet-overtuigde bevolkingen in Europese lidstaten. Dat brengt me op de tweede reden.
2. Het gaat niet goed met Europa zelf. Europa is, veel meer dan het al was, een reus op lemen voeten geworden. Steeds weer nieuwe uitbreidingsrondes – zonder enige consolidatie - brengen het Europees Project in gevaar. Dat geldt zeker voor zo’n complex geval als Turkije: een arm, groot land met afwijkende politiek-culturele tradities. Wie denkt dat de Europese Unie zich eindeloos kan uitbreiden zonder haar ziel en legitimiteit te verspelen?
Het Europese project is al overbelast door de laatste oostwaartse uitbreiding met tien landen. Bovendien lijken de ‘Brusselse Eurocraten’ te vergeten dat het zeer uitzonderlijk is dat Nederlanders iets van hun nationale soevereiniteit afstaan aan Duitsland. Over het fragiele wij-gevoel dat na de Tweede Wereldoorlog in Europa is ontstaan, dendert men nu met drie bulldozers heen. Men slaat, zonder dat daar bewust voor lijkt te zijn gekozen, een hele nieuwe weg met Europa in. De Europese Unie doet een stap terug en wordt louter interne markt en een verbrokkeld samenwerkingsverband voor vrede en veiligheid. Het idee van een Europese politieke democratie is verder weg dan ooit. Dat lijkt opgegeven. Wat rest zijn nog wat merkwaardige relicten van de oude structuur, zoals het Europees Parlement en een te bemoeizuchtige Commissie. Het Europese eenwordingsproces dobbert zonder kompas rond.
3. En dan is er de precaire situatie in Turkije zelf. Dat is meer en meer een gepolariseerde samenleving aan het worden, waar een nog onbesliste strijd gaande is tussen oud en nieuw establishment, tussen de zogenaamde Kemalistische elite rondom leger en overheidsapparaat en de politiek-islamitische beweging van de AK Partij van premier Erdogan. Het land dat eens model stond vanwege zijn unieke scheiding tussen islam en staat is juist bezig om die erfenis van Kemal Ataturk van zich af te werpen. De grote vraag daarbij is: zal Turkije immuun zijn voor de wereldwijde strijd die zich binnen de islam tussen radicalen en modernen afspeelt? En tot hoever zal het leger, als vertrouwd constitutioneel bewaker van het seculiere Turkije van Ataturk, het op dit vlak laten komen? Nog afgezien van de Koerdische kwestie en de nog altijd zorgen barende mensenrechtensituatie in Turkije, is die hernieuwde islamisering van de Turkse samenleving een bron van instabiliteit.
Kortom: zolang de meerderheid van de Europese bevolking niet voor de idee van een Turkse EU-toetreding is gewonnen; zolang er geen gemeenschappelijk richtingsgevoel is ontstaan over de toekomst van de Europese Unie, en zolang Turkije niet bewezen heeft een islamitische democratie te kunnen zijn onder niet-autoritaire verhoudingen, zolang is het geen verstandig idee om de Turkse toetreding tot de Europese Unie te overwegen, laat staan geforceerd erdoor te duwen. En ook in een later stadium zou de optie van het ‘geprivilegieerd partnerschap’ als alternatief voor een volwaardig EU-lidmaatschap de voorkeur verdienen. Dat geprivilegieerde partnerschap zou, met intact lating van de slagkracht en de eenheid van de Europese Unie, Turkije financieel en politiek moeten ondersteunen bij de verdere modernisering en democratisering tot islamitisch modelland. Met andere woorden: het meest kies zou dan zijn een ‘optie Rusland’ voor Turkije, dat net als Rusland misschien wel een maatje te groot, een maatje te afwijkend, te ondemocratisch, te onrechtstatelijk, te Aziatisch voor de EU is.
december 19, 2004
Spaargeld besteden.....
Dit stond op teletekst nav. het politieke TV-programma Buitenhof op 19 december.
Nout Wellink van de Nederlandsche Bank vindt dat de burgers hun spaargeld moeten aanspreken en meer moeten gaan besteden. Dat is nodig om de economie een zet in de goede richting te geven, zei hij in Buitenhof.
In 2001 groeide het inkomen van veel Nederlanders met 6 tot 8 procent. Een groot deel daarvan is op de bank gezet. Wellink vindt dat nu het moment is gekomen om dat geld uit te geven. Bij elkaar hebben de Nederlanders 180 miljard euro aan spaargeld. Om de uitgaven te stimuleren, moet volgens Wellink het vertrouwen van consumenten in de economie wel groter worden.
Ik vind dit zo'n onzin. Hoe kan een overheid die zo onbetrouwbaar is dit van de burgers verlangen? Een burger denkt niet macro economisch, als ik nou een bankstel koop en mijn huis verbouw, doet mijn buurman en met ons duizenden andere huishoudens dat wellicht ook en dan helpen we de economie weer op de rails.
Het is een zwaktebod van Wellink. Hij weet net zo goed als ik dat de consument (die in feite conservatief is wat zijn uitgaven betreft) eerst vertrouwen moet hebben dat het in de toekomst beter gaat en dat hij kan rekenen op een overheid met een consequent beleid en hulp in geval hij in de problemen komt.
De burgers zullen echt niet het voortouw nemen en hun bestedingspatroon wijzigen als er nog wordt gesold met zekerheden.
Tevens vind ik het een beetje vreemd dat Wellink dit oppert terwijl hij weet dat de groep mensen die in een schuldsanering komen alleen maar groeit en dat dit slechts het topje van een ijsberg is.
Het is gewoon zo dat sinds de tachtiger jaren de inkomensverdeling behoorlijk scheef is gegroeid.
Heel veel van die nieuwe rijken hebben zoveel geld op de bank/spaarrekening staan dat zijn het gewoon niet opkrijgen. Als zij dat gaan uitgeven als consument dan gaat het linea recta naar het buitenland, want dat is de verhouding in Nederland.
Het spaargeld dat mensen bezitten moeten ze vooral houden. Deze overheid is tot veel onplezierige dingen in staat.
Het geld van de nieuwe rijken wordt hopelijk geïnvesteerd in bedrijven die de toekomst van Nederland mede bepalen.
Toevallig hoorde ik op BNR nieuwsradio het volgende "het innovatief vermogen van bedrijven neemt af omdat bedrijven door stopzetten van overheidssubsidies niet meer kunnen bepalen wat hun terugverdientijd is. Daarmee komt een investeringsbesluit op losse schroeven te staan."
Ook op het radio 1-journaal werd de onbetrouwbare overheid genoemd als een factor waarom het groenestroom project gedoemd is te mislukken.
Het inkomen is in 2001 6 tot 8 procent gegroeid zegt Wellink. Heeft hij wel in de gaten dat sinds die tijd het leven 10 tot 20 procent duurder is geworden?
Beste Nout Wellink,
het zou best zijn dat de economie gedragen wordt door de bevolking. Maar het moet niet zo zijn dat zij hun spaarcenten moeten aanspreken om de economie draaiende te houden. Laat er eerst maar duidelijkheid komen van de overheid en om specifiek te zijn dit kabinet anno 2004.
Als de economie aantrekt zullen burgers de toekomst rooskleuriger inzien en meer gaan besteden.
Waarschijnlijk zal het geld dan wel wegvloeien naar het buitenland, maar dat is een ander verhaal.
Nout Wellink van de Nederlandsche Bank vindt dat de burgers hun spaargeld moeten aanspreken en meer moeten gaan besteden. Dat is nodig om de economie een zet in de goede richting te geven, zei hij in Buitenhof.
In 2001 groeide het inkomen van veel Nederlanders met 6 tot 8 procent. Een groot deel daarvan is op de bank gezet. Wellink vindt dat nu het moment is gekomen om dat geld uit te geven. Bij elkaar hebben de Nederlanders 180 miljard euro aan spaargeld. Om de uitgaven te stimuleren, moet volgens Wellink het vertrouwen van consumenten in de economie wel groter worden.
Ik vind dit zo'n onzin. Hoe kan een overheid die zo onbetrouwbaar is dit van de burgers verlangen? Een burger denkt niet macro economisch, als ik nou een bankstel koop en mijn huis verbouw, doet mijn buurman en met ons duizenden andere huishoudens dat wellicht ook en dan helpen we de economie weer op de rails.
Het is een zwaktebod van Wellink. Hij weet net zo goed als ik dat de consument (die in feite conservatief is wat zijn uitgaven betreft) eerst vertrouwen moet hebben dat het in de toekomst beter gaat en dat hij kan rekenen op een overheid met een consequent beleid en hulp in geval hij in de problemen komt.
De burgers zullen echt niet het voortouw nemen en hun bestedingspatroon wijzigen als er nog wordt gesold met zekerheden.
Tevens vind ik het een beetje vreemd dat Wellink dit oppert terwijl hij weet dat de groep mensen die in een schuldsanering komen alleen maar groeit en dat dit slechts het topje van een ijsberg is.
Het is gewoon zo dat sinds de tachtiger jaren de inkomensverdeling behoorlijk scheef is gegroeid.
Heel veel van die nieuwe rijken hebben zoveel geld op de bank/spaarrekening staan dat zijn het gewoon niet opkrijgen. Als zij dat gaan uitgeven als consument dan gaat het linea recta naar het buitenland, want dat is de verhouding in Nederland.
Het spaargeld dat mensen bezitten moeten ze vooral houden. Deze overheid is tot veel onplezierige dingen in staat.
Het geld van de nieuwe rijken wordt hopelijk geïnvesteerd in bedrijven die de toekomst van Nederland mede bepalen.
Toevallig hoorde ik op BNR nieuwsradio het volgende "het innovatief vermogen van bedrijven neemt af omdat bedrijven door stopzetten van overheidssubsidies niet meer kunnen bepalen wat hun terugverdientijd is. Daarmee komt een investeringsbesluit op losse schroeven te staan."
Ook op het radio 1-journaal werd de onbetrouwbare overheid genoemd als een factor waarom het groenestroom project gedoemd is te mislukken.
Het inkomen is in 2001 6 tot 8 procent gegroeid zegt Wellink. Heeft hij wel in de gaten dat sinds die tijd het leven 10 tot 20 procent duurder is geworden?
Beste Nout Wellink,
het zou best zijn dat de economie gedragen wordt door de bevolking. Maar het moet niet zo zijn dat zij hun spaarcenten moeten aanspreken om de economie draaiende te houden. Laat er eerst maar duidelijkheid komen van de overheid en om specifiek te zijn dit kabinet anno 2004.
Als de economie aantrekt zullen burgers de toekomst rooskleuriger inzien en meer gaan besteden.
Waarschijnlijk zal het geld dan wel wegvloeien naar het buitenland, maar dat is een ander verhaal.
december 14, 2004
Submission
Er was veel verdeeldheid over de film van Theo van Gogh en Ajaan Hirsi Ali.
En de scheiding is een religieuze. Moslims versus Christenen. Tenminste dat vermoed ik. Het onderstaande artikel uit het NRC Handelsblad heb ik niet gelezen. Wat ik wel op televie zie is dat de moslima's behoorlijk ageren tegen het stuk. Maar waarom zou deze aanklacht tegen misbruik van vrouwen in de moslimgemeenschap die anders is dan misbruik van vrouwen in autochtone gemeenschappen niet moeten kunnen. Argument dat deze moslima's gebruiken is dat hun geloof wordt beledigd. Hirsi Ali is natuurlijk wel iemand die de islam van binnenuit kent en dus de pijnpunten van dat geloof. Omdat zij en Van Gogh het geloof willen opschudden hebben ze dit stuk gemaakt.
Het is een beetje als "het vuil de stad en de dood" ook daartegen werd geageerd door de in dit geval Joodse gemeenschap.
Er was zelfs een acteur die zijn ontvoering in scene had gezet en ons land een paar dagen in zijn greep had. Dat is misschien wat overdreven, zo belangrijk is Jules Croiset nou ook weer niet.
DEN HAAG, 14 DEC. De film Submission Part 1 van het ondergedoken Tweede-Kamerlid Hirsi Ali (VVD) en de vermoorde filmer Van Gogh is een onverstandige provocatie. Dat zegt minister Brinkhorst (Economische Zaken, D66) morgen in een interview in het weekblad Vrij Nederland. De bewindsman oogst alom kritiek met zijn stellingname.
Brinkhorst vergelijkt het maken van Submission met het ,,opsteken van een sigaret in een munitiemagazijn''. ,,Zo'n film mag, maar ik vond het niet verstandig. Ik vind het heel begrijpelijk dat daar onder moslims opwinding over is ontstaan. Als ik voor het huis van mijn buurvrouw de hele dag 'rothoer' roep, wordt ze boos. Daar moet ik dan niet verbaasd over zijn'', aldus Brinkhorst. ,,Wie denkt de diepe maatschappelijke problemen te kunnen oplossen door nu te polariseren en te provoceren heeft het mis.''
Volgens VVD-fractievoorzitter van Aartsen moet Brinkhorst op de dag van het interview ,,zijn dag niet hebben gehad''. Van Aartsen meent dat de opmerkingen van Brinkhorst ,,nul komma nul recht doen aan de opvattingen, drijfveren en motieven van Hirsi Ali en de VVD''. Brinkhorst zal volgens Van Aartsen contact opnemen met Hirsi Ali. Ook collega-ministers Zalm (Financiën, VVD) en Verdonk (Integratie, VVD) zijn het oneens met Brinkhorst. Zalm zei er ,,voor 99,9 procent'' zeker van te zijn dat het kabinet het niet met de D66-minister eens is. Verdonk zegt altijd al te hebben gevonden dat de film onder de vrijheid van meningsuiting valt. Brinkhorsts partijgenoot en collega De Graaf (Bestuurlijke Vernieuwing) is wat gematigder: ,,Ik steun de gedachte dat je niet onnodig moet provoceren. Maar Brinkhorst maakt kwetsbare vergelijkingen.''
Tweede-Kamervoorzitter Weisglas meent dat het niet aangaat dat een minister een Kamerlid en daarmee de Tweede Kamer kritiseert. Temeer omdat het Kamerlid waarom het gaat, Hirsi Ali, volgens Weisglas onder moeilijke omstandigheden moet werken.
14 december 2004
En de scheiding is een religieuze. Moslims versus Christenen. Tenminste dat vermoed ik. Het onderstaande artikel uit het NRC Handelsblad heb ik niet gelezen. Wat ik wel op televie zie is dat de moslima's behoorlijk ageren tegen het stuk. Maar waarom zou deze aanklacht tegen misbruik van vrouwen in de moslimgemeenschap die anders is dan misbruik van vrouwen in autochtone gemeenschappen niet moeten kunnen. Argument dat deze moslima's gebruiken is dat hun geloof wordt beledigd. Hirsi Ali is natuurlijk wel iemand die de islam van binnenuit kent en dus de pijnpunten van dat geloof. Omdat zij en Van Gogh het geloof willen opschudden hebben ze dit stuk gemaakt.
Het is een beetje als "het vuil de stad en de dood" ook daartegen werd geageerd door de in dit geval Joodse gemeenschap.
Er was zelfs een acteur die zijn ontvoering in scene had gezet en ons land een paar dagen in zijn greep had. Dat is misschien wat overdreven, zo belangrijk is Jules Croiset nou ook weer niet.
DEN HAAG, 14 DEC. De film Submission Part 1 van het ondergedoken Tweede-Kamerlid Hirsi Ali (VVD) en de vermoorde filmer Van Gogh is een onverstandige provocatie. Dat zegt minister Brinkhorst (Economische Zaken, D66) morgen in een interview in het weekblad Vrij Nederland. De bewindsman oogst alom kritiek met zijn stellingname.
Brinkhorst vergelijkt het maken van Submission met het ,,opsteken van een sigaret in een munitiemagazijn''. ,,Zo'n film mag, maar ik vond het niet verstandig. Ik vind het heel begrijpelijk dat daar onder moslims opwinding over is ontstaan. Als ik voor het huis van mijn buurvrouw de hele dag 'rothoer' roep, wordt ze boos. Daar moet ik dan niet verbaasd over zijn'', aldus Brinkhorst. ,,Wie denkt de diepe maatschappelijke problemen te kunnen oplossen door nu te polariseren en te provoceren heeft het mis.''
Volgens VVD-fractievoorzitter van Aartsen moet Brinkhorst op de dag van het interview ,,zijn dag niet hebben gehad''. Van Aartsen meent dat de opmerkingen van Brinkhorst ,,nul komma nul recht doen aan de opvattingen, drijfveren en motieven van Hirsi Ali en de VVD''. Brinkhorst zal volgens Van Aartsen contact opnemen met Hirsi Ali. Ook collega-ministers Zalm (Financiën, VVD) en Verdonk (Integratie, VVD) zijn het oneens met Brinkhorst. Zalm zei er ,,voor 99,9 procent'' zeker van te zijn dat het kabinet het niet met de D66-minister eens is. Verdonk zegt altijd al te hebben gevonden dat de film onder de vrijheid van meningsuiting valt. Brinkhorsts partijgenoot en collega De Graaf (Bestuurlijke Vernieuwing) is wat gematigder: ,,Ik steun de gedachte dat je niet onnodig moet provoceren. Maar Brinkhorst maakt kwetsbare vergelijkingen.''
Tweede-Kamervoorzitter Weisglas meent dat het niet aangaat dat een minister een Kamerlid en daarmee de Tweede Kamer kritiseert. Temeer omdat het Kamerlid waarom het gaat, Hirsi Ali, volgens Weisglas onder moeilijke omstandigheden moet werken.
14 december 2004
december 12, 2004
Gerechterlijke dwaling?
ROTTERDAM, 10 DEC. Een Vlaardinger die mogelijk ten onrechte vier jaar gevangen heeft gezeten zou vandaag worden vrijgelaten. In 2002 werd hij tot achttien jaar veroordeeld voor moord op het 10-jarige meisje Nienke Kleiss uit Schiedam. Nieuw DNA-onderzoek heeft deze week een andere verdachte aangewezen als vermoedelijke dader.
Justitie besloot daarop ,,voorzichtigheidshalve'' tot een ,,strafonderbreking''. De man, C.B., zat in de penitentiaire inrichting Haaglanden in Scheveningen.
De hoofdadvocaat-generaal van het ressortsparket in Den Haag, M. van Capelle, zei vandaag dat B. vrij zou komen. De Hoge Raad spreekt zich vermoedelijk volgende maand uit over een verzoek van de advocaten van de Vlaardinger tot strafherziening. Na nieuw onderzoek van het DNA-spoor dat bij het misdrijf werd aangetroffen zegt justitie nu dat het met ,,vrij grote mate van zekerheid'' wijst naar een 25-jarige Rotterdammer die in juli is aangehouden.
Volgens Van Capelle is het ,,uniek'' of ,,in elke geval bijna nooit voorgekomen'' dat in een zware zaak een straf wordt onderbroken. ,,Dat gebeurt doorgaans alleen in kleinere zaken, bijvoorbeeld om medische redenen.''
C.B. werd in september 2000 gearresteerd voor de moord op 22 juni op Nienke Kleiss, in een Schiedams park, en zware mishandeling van haar vriendje. B. was tijdens het misdrijf in het park, en belde zelf het alarmnummer 112. Toen bleek dat hij een seksuele voorkeur voor kinderen had en geen goed alibi, werd hij verdachte. Hij legde een bekentenis af, die hij later introk. In hoger beroep werd hij tot achttien jaar cel met tbs veroordeeld.
Justitie besloot de zaak te heropenen na een bekentenis van een Rotterdammer die in juli wegens een ander zedenmisdrijf is aangehouden. Hij bekende in augustus plotseling de moord op Nienke en de poging haar vriendje te doden.
NRC Handelsblad, 10 december 2004
Als Nederland zijn zin zou krijgen was deze man al lang geëxecuteerd. Toch een reden om van de doodstraf af te blijven.
Justitie besloot daarop ,,voorzichtigheidshalve'' tot een ,,strafonderbreking''. De man, C.B., zat in de penitentiaire inrichting Haaglanden in Scheveningen.
De hoofdadvocaat-generaal van het ressortsparket in Den Haag, M. van Capelle, zei vandaag dat B. vrij zou komen. De Hoge Raad spreekt zich vermoedelijk volgende maand uit over een verzoek van de advocaten van de Vlaardinger tot strafherziening. Na nieuw onderzoek van het DNA-spoor dat bij het misdrijf werd aangetroffen zegt justitie nu dat het met ,,vrij grote mate van zekerheid'' wijst naar een 25-jarige Rotterdammer die in juli is aangehouden.
Volgens Van Capelle is het ,,uniek'' of ,,in elke geval bijna nooit voorgekomen'' dat in een zware zaak een straf wordt onderbroken. ,,Dat gebeurt doorgaans alleen in kleinere zaken, bijvoorbeeld om medische redenen.''
C.B. werd in september 2000 gearresteerd voor de moord op 22 juni op Nienke Kleiss, in een Schiedams park, en zware mishandeling van haar vriendje. B. was tijdens het misdrijf in het park, en belde zelf het alarmnummer 112. Toen bleek dat hij een seksuele voorkeur voor kinderen had en geen goed alibi, werd hij verdachte. Hij legde een bekentenis af, die hij later introk. In hoger beroep werd hij tot achttien jaar cel met tbs veroordeeld.
Justitie besloot de zaak te heropenen na een bekentenis van een Rotterdammer die in juli wegens een ander zedenmisdrijf is aangehouden. Hij bekende in augustus plotseling de moord op Nienke en de poging haar vriendje te doden.
NRC Handelsblad, 10 december 2004
Als Nederland zijn zin zou krijgen was deze man al lang geëxecuteerd. Toch een reden om van de doodstraf af te blijven.
december 08, 2004
Politieke islam is vijand van het westen
I'm gonna cut and paste something about the Political Islam on the other page I got.
The reason is that many Islamic Dutch citizen want to start an Islamic political party.
I don't see the reason why. It's marginalization of their power. They can better vote on people who think the same in existing parties.
The writers name I got an eye on is Afshin Ellian a professor at the Amsterdam University. He was Iranian, so he knows what he talks/writes about.
Also a Dutch minister wants the dual Morroc/Dutch citizenship put to an end. She wants to talk with the Morroc King about the automatic lifetime Moroc citizenship when one of the anchestors is born in Moroc.
In her view citizen who moves to the Netherlands hold on their roots and don't integrate in Dutch society because they got dual citizenship. They cannot say I'm 100% Dutch.
Not long ago when South Africa wasn't doing well, the Dutch who were there and obtained South African citizenship went back to their country of birth or CoB of their parents. They're South African too and were not really welcome here, especially the second generation. What did they do here when their country was in despair?
I agree with our Minister on the dual citizenship. You got to choose. And that's what the Morrocs can't.
The Turks can however. I don't know what they do.
De politieke islam heeft Europa niets te leren. De problemen met het Europese moslim-proletariaat vormen een gruwelijke erfenis waaraan de multiculturalisten medeschuldig zijn, vindt Afshin Ellian in NRC Handelsblad
De islam heeft een fascinerende maar tevens problematische geboorteakte, waarin de oorspronkelijke idealen van gelijkheid en vrijheid al snel verstikt raakten in geweld en oorlog. Die ontstaansgeschiedenis is van essentieel belang om de problemen van nu en de worsteling met de multiculturele samenleving te begrijpen.
Toen de profeet Mohammed in Mekka te maken kreeg met terreur en onderdrukking, pleegde hij geen gewapend verzet, maar vluchtte hij. Hij zocht niet de strijd, maar een manier om door te gaan met het openbare debat. Uiteindelijk kwam hij terecht in Medina – het woord betekent `stad, polis, publieke ruimte' – en Medina werd de Romeinse nabootsing van het civilisatiebegrip op het Arabisch schiereiland. Maar Mohammeds republiek was een wankel geheel. Na zijn dood kwam het al gauw tot oorlogen en burgeroorlogen. De eerste opvolgers van Mohammed, de vier heilige kaliefen, beslechtten de interne twisten op het schiereiland met het zwaard. Van begin af aan is de islam als een civilisatiebeweging nauw verbonden met de politiek.
In tegenstelling tot de eerste drie eeuwen van het christendom, toen mensen zonder dwang overstapten op het nieuwe geloof, is de islam met geweld verspreid. Perzen, Egyptenaren en andere volkeren werden vanaf 634, met het aantreden van de tweede heilige kalief, Omar, met geweld veroverd en geïslamiseerd. Dat de islam de overheersende religie is geworden in zoveel landen, is daardoor eerder toeval, veroorzaakt door politiek geweld, dan een bewuste geloofskeuze. De geschiedenis van de islam is met de jihad, de heilige oorlog, na de dood van Mohammed een ononderbroken proces van geweld en oorlog. Wat wel de politieke islam wordt genoemd, de benadering van de islam niet als een individuele geloofsovertuiging maar als een religieus waardenstelsel dat politiek moet worden vertaald, is daarom inherent aan de islam op zich.
Maar die jihad ging gepaard met een systematisch verhulling van wat er precies was gebeurd. De veroveraars deden het voorkomen alsof de veroverde landen waren voorbestemd om islamitisch te zijn, terwijl dit juist het resultaat was van excessief geweld. De jihad ging gepaard met systematische bevordering van vergetelheid. Een kritische analyse van die historische feiten en omstandigheden kan helpen de overheersende Verduistering in de islamitische wereld, te begrijpen. Het is al vaak gezegd: ook de islam heeft een Verlichting nodig.
De geschiedenis leert dat het vergoelijken of negeren van (mis)daden van sociaal-politieke religies kan leiden tot nog grotere misdaden en rampen. Dat is bijvoorbeeld gebeurd door de meeste westerse islamologen – dat waren vooral moraalridders die zich overgaven aan kritiekloos knuffelen van goden en religies, iets wat overigens haaks staat op het westerse cultuur-historische denken. Voltaire, Rousseau en Nietzsche hebben het Europese christendom gediend met hun genadeloze kritiek, in tegenstelling tot de intellectuelen en geleerden die het Europese christendom blindelings wilden verdedigen. Ook de islam verdient deze ware genade, namelijk de scherpe kritiek.
Maar steeds weer worden we teleurgesteld door de moslimdenkers – moslims die zich op de islam en niet de rede baseren. Ze zijn niet kritisch en ze houden evenmin van critici. Deze denkers houden van quasi-fundamentalistische boeken over de islam, zoals dat van Karen Armstrong, en van de politiek-correcte Europeanen (lees de multi-culti helden), maar niet van kritische geesten.
Mohammed Benzakour is één van die gematigde fundamentalisten. Hij schreef op de Opiniepagina (6 april) dat als moslimjongeren zich bewuster zouden zijn van de betekenis van de islam, ze meer respect zouden hebben voor hun medemens. Hieruit concludeerde hij dat indien die moslimjongeren vaker naar de moskeeën zouden gaan, ze gezuiverd worden van alle narigheid, wetteloosheid en andere problemen waarmee de Nederlandse samenleving kampt.
Maar wat is de voorstelling van Benzakour van de islam? Wat weet hij over de politieke islam? Waarop is hij eigenlijk trots? Hij schrijft: ,,Wie minimaal bekend is met de religieuze bronnen weet dat de islam man en vrouw juist aanmoedigt om optimaal van elkaar te genieten. In het begin van zijn carrière werd Mohammed het vers geopenbaard `Jullie vrouwen zijn een akker voor jullie'. Komt dan tot jullie akker zoals jullie maar willen, hetgeen uiteraard uitgelegd werd als een vrijbrief voor alle denkbare standjes – dit was en vogue in een tijd dat joden nog geloofden dat als een man zijn vrouw via de achterkant neemt het kind scheel wordt. Hoe valt deze aansporing tot ongebreidelde bedfantasieën te rijmen met clitoridectomie of excisie?''
Tot zover het citaat. Ik zwijg over deze haast pornografische trotsheid en over de oer-antisemitische minachting voor joden die uit de begintijden van de politieke islam en islam stamt. Laten we zijn vraag door de koran beantwoorden. Daar staat: ,,De mannen zijn zaakwaarnemers voor de vrouwen, omdat Allah de één boven de ander heeft bevoorrecht, en omdat zij van hun bezittingen uitgegeven hebben. De deugdzame vrouwen zijn dus onderdanig en zij waken over wat verborgen is, omdat Allah erover waakt. Maar zij van wie jullie ongezeglijkheid vrezen, vermaant haar, laat haar alleen in de rustplaatsen en slaat haar. Als zij jullie dan gehoorzamen, dan moeten jullie niet proberen haar nog iets aan te doen.''
De akker is voor de akkerbouwer en niet voor de akker. De akkerbouwer mag de akker bewerken, verhuren, verkopen, uitsnijden, besnijden en zeker van de vruchten ervan genieten. Geen wonder dat er zoveel moslimmeisjes zitten in blijf-van-mijn-lijf huizen. De oriënt is de grootste vrouwengevangenis in de wereld. Waar de sharia, het islamitische recht, gebaseerd op de koran en de traditie wordt toegepast, worden vrouwen beroofd van hun rechten en de menselijke waardigheid. Het islamitische recht discrimineert vrouwen, zowel strafrechtelijk als civielrechtelijk. Het islamitische feminisme is een contradictoir fenomeen dat het goddelijke kromme recht wil zetten in de islamitische culturen, die door en voor een mannenmoraal zijn geschapen. Dit soort krampachtige emancipatiebewegingen zijn geliefd bij gematigde fundamentalisten omdat ze de islam niet wezenlijk in twijfel trekken – terwijl dat voor de emancipatie van de vrouw wel zou moeten.
Benzakour schrijft ,,wat in de Grondwet staat, predikt de koran ook, maar wie luistert?'' Hij neemt niet de moeite om zich af te vragen: waarom zijn zoveel publiekrechtelijke experimenten met de koran, in verschillende landen, in verschillende tijdperken en met de beste islamitische motieven, geëindigd in de schendingen van de mensenrechten? Omar, Ali en de twee andere heilige kaliefen hebben er ook mee geëxperimenteerd. Het resultaat valt in twee woorden samen te vatten: oorlog en onderdrukking. Khomeiny, en binnen deze specifieke context ook Bin Laden, zijn misschien de grootste islamitische theologen van de afgelopen honderd jaar. Ze hebben beide een bewonderwaardige taalkundig-historische en filosofische kennis van de islam en Khomeiny heeft het publiekrecht ook voor een aanzienlijk deel op de koran en de andere authentieke bronnen gebaseerd. Het resultaat was en is een absolute nachtmerrie.
Leest men de koran op een mystiek-poëtische wijze, dan zal men een bron van schoonheid en inspiratie aantreffen. Leest men de koran als een grondwet, dan zal men een bron van fundamentele ongelijkheid, onvrijheid, angst, aanzet tot moord en de jihad aantreffen. De Nederlandse Grondwet predikt noch de koran nog de bijbel. Deze Grondwet is het gevolg van de Europese Verlichting waarbij de Europeanen de rechten van de mens, de rechtsubjectiviteit van de mens, en de redelijkheid als bron van argumenten en oordelen hebben aanvaard. De Grondwet impliceert het einde van het Ancien Régime, het einde van het mystieke lichaam van macht, het einde van de publieke functie van elk heilig boek. In deze rechtstatelijke, liberale ruimte van het recht is geen plaats voor een juridisch-politieke koran. Omgekeerd is waar: de koran dankt zijn formele bestaansrecht aan deze constitutie, aan de vrijheid van godsdienst die is vastgelegd in artikel 6. Hieruit blijkt dat de liberale grondwet de enige waarborg is voor diversiteit en pluriformiteit binnen een rechtsstaat.
Marokkaanse boefjes moeten onder moskeearrest geplaatst worden om daar normen en waarden te leren, bepleit Benzakour. Dat illustreert zijn fundamentalistische verzet tegen de burgerlijke maatschappij. Al in jaren zestig wordt deze oplossing immers al voorgesteld door Khomeiny als antwoord op sociale problemen. En het was uitermate succesvol: een leger van gehersenspoelde kinderen die haat hebben opgevat voor vrouwen en vrouwenrechten, voor burgerlijke regeringen, voor de intellectuelen en de vrije wereld. De broeders, neefjes en nichtjes van Khomeiny hebben gehoor gegeven aan deze oproep in Algerije, Egypte, Palestina en ook in het westen. Veel kapers, die lafhartige terroristen, hebben hun normen en waarden in westerse en niet-westerse moskeeën geleerd.
Waarom botst de moskee frontaal met de burgerlijke maatschappij? Omdat de moskee wereldwijd de koran als de gids voor het handelen ziet. Deze onveranderlijke gids is niet gefundeerd op gelijkheid en vrijheid, maar claimt de absolute waarheid in pacht te hebben met betrekking tot de publieke ruimte. Daartegenover is de grondwet van een burgerlijke maatschappij gefundeerd op vrijheid en gelijkheid en de afwezigheid van de absolute claim op de waarheid. De liberale grondwet schept weliswaar de voorwaarden waaronder de burgers vreedzaam tot vele waarheden kunnen komen, maar hij bevat geen waarheidsclaim. De koran wel.
Worden de koran en de moskee gezien als publiekrechtelijke en/of normen- en waardenscheppende instituten, dan impliceert dit een geraffineerde voorbereiding van een staatsgreep tegen de burgerlijke samenleving. Gezien de sacrale status van de koran is de burgerlijke maatschappij bijna onmachtig om zich daartegen te beschermen. De Turkse samenleving heeft zich (sinds Kemal Atatürk) met veel pijn en moeite verzet tegen de politieke koran, tegen Allah en moskee. Deze Turken zijn de ware Europese helden, die jammer genoeg door naïeve Europeanen niet begrepen worden. Het gaat hier niet om een of andere vorm van atheïsme, want deze Turken waren juist gelovige mensen. Het gaat hier om een politiek-noodzakelijke particularisering van koran, Allah en, uiteindelijk, van het geweten.
Ondanks zijn ontdekking van een romantische Allah met behulp van de katholieke schrijver Reve keurt Benzakour het Palestijnse geweld tegen Europa, Europeanen, Israël en liberale rechtsstaat goed. Hij schrijft in het laatste nummer van het tijdschrift Contrast: ,,zolang die bezetting voortduurt, zal ook het afgeleide geweld doorgaan – en dat is tamelijk legitiem.'' Yitzhak Rabin gaf de Palestijnen hoop en grond, maar zij hebben onder leiding van de politieke islam – met behulp van Iran en de internationale jihad – gruwelijke zelfmoordaanslagen gepleegd op gewone burgers van Israël. In werkelijkheid streven deze Palestijnen niet naar een zelfstandige Palestina, maar naar de triomf van de politieke Allah op het in hun ogen verderfelijke Europa en de rechtsstaat.
De huidige tragedie van de gewone Palestijnen is dat zij door de politieke islam paradoxaal genoeg zijn gedepolitiseerd: zij hebben geen duidelijke politieke eisen meer. Ze zijn niet in een onafhankelijkheidsoorlog terechtgekomen met militaire strijd, maar in een heilige oorlog met aanslagen door `martelaren' op onschuldige burgers. Hier wordt de analyse van Samuel Huntington over de botsing van culturen weer relevant.
De moslims die in Amsterdam aan een anti-joodse demonstratie hebben deelgenomen, hebben in mijn ogen niet als onderdrukte moslims gedemonstreerd voor de rechten van Palestijnen. Staan ze echt aan de kant van de onderdrukten? Waarom hebben ze dan niet gedemonstreerd tegen Saddam Hussein toen hij op één middag ruim vijfduizend Koerden vergaste. Waarom hebben ze niet gedemonstreerd tegen de Talibaan en Saoedi-Arabië toen de Talibaan in Afghanistan duizenden mensen vermoordden? Ze verbranden nooit de vlaggen van déze landen. Ze demonstreerden, kortom, voor de politieke islam en tegen alles wat een spoor van Europese cultuur draagt. Ze waren bovendien bereid met nazi-symbolen een coalitie te vormen voor de internationale jihad.
In het verleden bestond er in Europa sympathie voor de politieke islam. Maar die past niet in het westen. De politieke islam heeft Europa niets te leren. Mede door deze conclusie wordt het bankroet van het Europese multiculturalisme blootgelegd. De problemen met het Europese moslimproletariaat dan wel lompenproletariaat vormen een gruwelijke erfenis die, mede door het ondoordachte optreden van multiculturalisten, onze kinderen en de liberale rechtsstaat zal belasten. De politici en machthebbers die nu beweren dat ze het niet wisten, raad ik aan om opnieuw het meesterlijke essay van Paul Scheffer te lezen (Opiniepagina, 29 januari 2000). Zal het ons, de kritische denkers, ooit lukken de ogen van Europeanen te openen en hun de aard en het wezen te tonen van de politieke islam, de laatste totalitaire vijand van de vrije wereld? Dit is geen filosofische vraag. Het is een levensvraag.
Afshin Ellian is dichter/rechtsgeleerde en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam.
27 april 2002
The reason is that many Islamic Dutch citizen want to start an Islamic political party.
I don't see the reason why. It's marginalization of their power. They can better vote on people who think the same in existing parties.
The writers name I got an eye on is Afshin Ellian a professor at the Amsterdam University. He was Iranian, so he knows what he talks/writes about.
Also a Dutch minister wants the dual Morroc/Dutch citizenship put to an end. She wants to talk with the Morroc King about the automatic lifetime Moroc citizenship when one of the anchestors is born in Moroc.
In her view citizen who moves to the Netherlands hold on their roots and don't integrate in Dutch society because they got dual citizenship. They cannot say I'm 100% Dutch.
Not long ago when South Africa wasn't doing well, the Dutch who were there and obtained South African citizenship went back to their country of birth or CoB of their parents. They're South African too and were not really welcome here, especially the second generation. What did they do here when their country was in despair?
I agree with our Minister on the dual citizenship. You got to choose. And that's what the Morrocs can't.
The Turks can however. I don't know what they do.
De politieke islam heeft Europa niets te leren. De problemen met het Europese moslim-proletariaat vormen een gruwelijke erfenis waaraan de multiculturalisten medeschuldig zijn, vindt Afshin Ellian in NRC Handelsblad
De islam heeft een fascinerende maar tevens problematische geboorteakte, waarin de oorspronkelijke idealen van gelijkheid en vrijheid al snel verstikt raakten in geweld en oorlog. Die ontstaansgeschiedenis is van essentieel belang om de problemen van nu en de worsteling met de multiculturele samenleving te begrijpen.
Toen de profeet Mohammed in Mekka te maken kreeg met terreur en onderdrukking, pleegde hij geen gewapend verzet, maar vluchtte hij. Hij zocht niet de strijd, maar een manier om door te gaan met het openbare debat. Uiteindelijk kwam hij terecht in Medina – het woord betekent `stad, polis, publieke ruimte' – en Medina werd de Romeinse nabootsing van het civilisatiebegrip op het Arabisch schiereiland. Maar Mohammeds republiek was een wankel geheel. Na zijn dood kwam het al gauw tot oorlogen en burgeroorlogen. De eerste opvolgers van Mohammed, de vier heilige kaliefen, beslechtten de interne twisten op het schiereiland met het zwaard. Van begin af aan is de islam als een civilisatiebeweging nauw verbonden met de politiek.
In tegenstelling tot de eerste drie eeuwen van het christendom, toen mensen zonder dwang overstapten op het nieuwe geloof, is de islam met geweld verspreid. Perzen, Egyptenaren en andere volkeren werden vanaf 634, met het aantreden van de tweede heilige kalief, Omar, met geweld veroverd en geïslamiseerd. Dat de islam de overheersende religie is geworden in zoveel landen, is daardoor eerder toeval, veroorzaakt door politiek geweld, dan een bewuste geloofskeuze. De geschiedenis van de islam is met de jihad, de heilige oorlog, na de dood van Mohammed een ononderbroken proces van geweld en oorlog. Wat wel de politieke islam wordt genoemd, de benadering van de islam niet als een individuele geloofsovertuiging maar als een religieus waardenstelsel dat politiek moet worden vertaald, is daarom inherent aan de islam op zich.
Maar die jihad ging gepaard met een systematisch verhulling van wat er precies was gebeurd. De veroveraars deden het voorkomen alsof de veroverde landen waren voorbestemd om islamitisch te zijn, terwijl dit juist het resultaat was van excessief geweld. De jihad ging gepaard met systematische bevordering van vergetelheid. Een kritische analyse van die historische feiten en omstandigheden kan helpen de overheersende Verduistering in de islamitische wereld, te begrijpen. Het is al vaak gezegd: ook de islam heeft een Verlichting nodig.
De geschiedenis leert dat het vergoelijken of negeren van (mis)daden van sociaal-politieke religies kan leiden tot nog grotere misdaden en rampen. Dat is bijvoorbeeld gebeurd door de meeste westerse islamologen – dat waren vooral moraalridders die zich overgaven aan kritiekloos knuffelen van goden en religies, iets wat overigens haaks staat op het westerse cultuur-historische denken. Voltaire, Rousseau en Nietzsche hebben het Europese christendom gediend met hun genadeloze kritiek, in tegenstelling tot de intellectuelen en geleerden die het Europese christendom blindelings wilden verdedigen. Ook de islam verdient deze ware genade, namelijk de scherpe kritiek.
Maar steeds weer worden we teleurgesteld door de moslimdenkers – moslims die zich op de islam en niet de rede baseren. Ze zijn niet kritisch en ze houden evenmin van critici. Deze denkers houden van quasi-fundamentalistische boeken over de islam, zoals dat van Karen Armstrong, en van de politiek-correcte Europeanen (lees de multi-culti helden), maar niet van kritische geesten.
Mohammed Benzakour is één van die gematigde fundamentalisten. Hij schreef op de Opiniepagina (6 april) dat als moslimjongeren zich bewuster zouden zijn van de betekenis van de islam, ze meer respect zouden hebben voor hun medemens. Hieruit concludeerde hij dat indien die moslimjongeren vaker naar de moskeeën zouden gaan, ze gezuiverd worden van alle narigheid, wetteloosheid en andere problemen waarmee de Nederlandse samenleving kampt.
Maar wat is de voorstelling van Benzakour van de islam? Wat weet hij over de politieke islam? Waarop is hij eigenlijk trots? Hij schrijft: ,,Wie minimaal bekend is met de religieuze bronnen weet dat de islam man en vrouw juist aanmoedigt om optimaal van elkaar te genieten. In het begin van zijn carrière werd Mohammed het vers geopenbaard `Jullie vrouwen zijn een akker voor jullie'. Komt dan tot jullie akker zoals jullie maar willen, hetgeen uiteraard uitgelegd werd als een vrijbrief voor alle denkbare standjes – dit was en vogue in een tijd dat joden nog geloofden dat als een man zijn vrouw via de achterkant neemt het kind scheel wordt. Hoe valt deze aansporing tot ongebreidelde bedfantasieën te rijmen met clitoridectomie of excisie?''
Tot zover het citaat. Ik zwijg over deze haast pornografische trotsheid en over de oer-antisemitische minachting voor joden die uit de begintijden van de politieke islam en islam stamt. Laten we zijn vraag door de koran beantwoorden. Daar staat: ,,De mannen zijn zaakwaarnemers voor de vrouwen, omdat Allah de één boven de ander heeft bevoorrecht, en omdat zij van hun bezittingen uitgegeven hebben. De deugdzame vrouwen zijn dus onderdanig en zij waken over wat verborgen is, omdat Allah erover waakt. Maar zij van wie jullie ongezeglijkheid vrezen, vermaant haar, laat haar alleen in de rustplaatsen en slaat haar. Als zij jullie dan gehoorzamen, dan moeten jullie niet proberen haar nog iets aan te doen.''
De akker is voor de akkerbouwer en niet voor de akker. De akkerbouwer mag de akker bewerken, verhuren, verkopen, uitsnijden, besnijden en zeker van de vruchten ervan genieten. Geen wonder dat er zoveel moslimmeisjes zitten in blijf-van-mijn-lijf huizen. De oriënt is de grootste vrouwengevangenis in de wereld. Waar de sharia, het islamitische recht, gebaseerd op de koran en de traditie wordt toegepast, worden vrouwen beroofd van hun rechten en de menselijke waardigheid. Het islamitische recht discrimineert vrouwen, zowel strafrechtelijk als civielrechtelijk. Het islamitische feminisme is een contradictoir fenomeen dat het goddelijke kromme recht wil zetten in de islamitische culturen, die door en voor een mannenmoraal zijn geschapen. Dit soort krampachtige emancipatiebewegingen zijn geliefd bij gematigde fundamentalisten omdat ze de islam niet wezenlijk in twijfel trekken – terwijl dat voor de emancipatie van de vrouw wel zou moeten.
Benzakour schrijft ,,wat in de Grondwet staat, predikt de koran ook, maar wie luistert?'' Hij neemt niet de moeite om zich af te vragen: waarom zijn zoveel publiekrechtelijke experimenten met de koran, in verschillende landen, in verschillende tijdperken en met de beste islamitische motieven, geëindigd in de schendingen van de mensenrechten? Omar, Ali en de twee andere heilige kaliefen hebben er ook mee geëxperimenteerd. Het resultaat valt in twee woorden samen te vatten: oorlog en onderdrukking. Khomeiny, en binnen deze specifieke context ook Bin Laden, zijn misschien de grootste islamitische theologen van de afgelopen honderd jaar. Ze hebben beide een bewonderwaardige taalkundig-historische en filosofische kennis van de islam en Khomeiny heeft het publiekrecht ook voor een aanzienlijk deel op de koran en de andere authentieke bronnen gebaseerd. Het resultaat was en is een absolute nachtmerrie.
Leest men de koran op een mystiek-poëtische wijze, dan zal men een bron van schoonheid en inspiratie aantreffen. Leest men de koran als een grondwet, dan zal men een bron van fundamentele ongelijkheid, onvrijheid, angst, aanzet tot moord en de jihad aantreffen. De Nederlandse Grondwet predikt noch de koran nog de bijbel. Deze Grondwet is het gevolg van de Europese Verlichting waarbij de Europeanen de rechten van de mens, de rechtsubjectiviteit van de mens, en de redelijkheid als bron van argumenten en oordelen hebben aanvaard. De Grondwet impliceert het einde van het Ancien Régime, het einde van het mystieke lichaam van macht, het einde van de publieke functie van elk heilig boek. In deze rechtstatelijke, liberale ruimte van het recht is geen plaats voor een juridisch-politieke koran. Omgekeerd is waar: de koran dankt zijn formele bestaansrecht aan deze constitutie, aan de vrijheid van godsdienst die is vastgelegd in artikel 6. Hieruit blijkt dat de liberale grondwet de enige waarborg is voor diversiteit en pluriformiteit binnen een rechtsstaat.
Marokkaanse boefjes moeten onder moskeearrest geplaatst worden om daar normen en waarden te leren, bepleit Benzakour. Dat illustreert zijn fundamentalistische verzet tegen de burgerlijke maatschappij. Al in jaren zestig wordt deze oplossing immers al voorgesteld door Khomeiny als antwoord op sociale problemen. En het was uitermate succesvol: een leger van gehersenspoelde kinderen die haat hebben opgevat voor vrouwen en vrouwenrechten, voor burgerlijke regeringen, voor de intellectuelen en de vrije wereld. De broeders, neefjes en nichtjes van Khomeiny hebben gehoor gegeven aan deze oproep in Algerije, Egypte, Palestina en ook in het westen. Veel kapers, die lafhartige terroristen, hebben hun normen en waarden in westerse en niet-westerse moskeeën geleerd.
Waarom botst de moskee frontaal met de burgerlijke maatschappij? Omdat de moskee wereldwijd de koran als de gids voor het handelen ziet. Deze onveranderlijke gids is niet gefundeerd op gelijkheid en vrijheid, maar claimt de absolute waarheid in pacht te hebben met betrekking tot de publieke ruimte. Daartegenover is de grondwet van een burgerlijke maatschappij gefundeerd op vrijheid en gelijkheid en de afwezigheid van de absolute claim op de waarheid. De liberale grondwet schept weliswaar de voorwaarden waaronder de burgers vreedzaam tot vele waarheden kunnen komen, maar hij bevat geen waarheidsclaim. De koran wel.
Worden de koran en de moskee gezien als publiekrechtelijke en/of normen- en waardenscheppende instituten, dan impliceert dit een geraffineerde voorbereiding van een staatsgreep tegen de burgerlijke samenleving. Gezien de sacrale status van de koran is de burgerlijke maatschappij bijna onmachtig om zich daartegen te beschermen. De Turkse samenleving heeft zich (sinds Kemal Atatürk) met veel pijn en moeite verzet tegen de politieke koran, tegen Allah en moskee. Deze Turken zijn de ware Europese helden, die jammer genoeg door naïeve Europeanen niet begrepen worden. Het gaat hier niet om een of andere vorm van atheïsme, want deze Turken waren juist gelovige mensen. Het gaat hier om een politiek-noodzakelijke particularisering van koran, Allah en, uiteindelijk, van het geweten.
Ondanks zijn ontdekking van een romantische Allah met behulp van de katholieke schrijver Reve keurt Benzakour het Palestijnse geweld tegen Europa, Europeanen, Israël en liberale rechtsstaat goed. Hij schrijft in het laatste nummer van het tijdschrift Contrast: ,,zolang die bezetting voortduurt, zal ook het afgeleide geweld doorgaan – en dat is tamelijk legitiem.'' Yitzhak Rabin gaf de Palestijnen hoop en grond, maar zij hebben onder leiding van de politieke islam – met behulp van Iran en de internationale jihad – gruwelijke zelfmoordaanslagen gepleegd op gewone burgers van Israël. In werkelijkheid streven deze Palestijnen niet naar een zelfstandige Palestina, maar naar de triomf van de politieke Allah op het in hun ogen verderfelijke Europa en de rechtsstaat.
De huidige tragedie van de gewone Palestijnen is dat zij door de politieke islam paradoxaal genoeg zijn gedepolitiseerd: zij hebben geen duidelijke politieke eisen meer. Ze zijn niet in een onafhankelijkheidsoorlog terechtgekomen met militaire strijd, maar in een heilige oorlog met aanslagen door `martelaren' op onschuldige burgers. Hier wordt de analyse van Samuel Huntington over de botsing van culturen weer relevant.
De moslims die in Amsterdam aan een anti-joodse demonstratie hebben deelgenomen, hebben in mijn ogen niet als onderdrukte moslims gedemonstreerd voor de rechten van Palestijnen. Staan ze echt aan de kant van de onderdrukten? Waarom hebben ze dan niet gedemonstreerd tegen Saddam Hussein toen hij op één middag ruim vijfduizend Koerden vergaste. Waarom hebben ze niet gedemonstreerd tegen de Talibaan en Saoedi-Arabië toen de Talibaan in Afghanistan duizenden mensen vermoordden? Ze verbranden nooit de vlaggen van déze landen. Ze demonstreerden, kortom, voor de politieke islam en tegen alles wat een spoor van Europese cultuur draagt. Ze waren bovendien bereid met nazi-symbolen een coalitie te vormen voor de internationale jihad.
In het verleden bestond er in Europa sympathie voor de politieke islam. Maar die past niet in het westen. De politieke islam heeft Europa niets te leren. Mede door deze conclusie wordt het bankroet van het Europese multiculturalisme blootgelegd. De problemen met het Europese moslimproletariaat dan wel lompenproletariaat vormen een gruwelijke erfenis die, mede door het ondoordachte optreden van multiculturalisten, onze kinderen en de liberale rechtsstaat zal belasten. De politici en machthebbers die nu beweren dat ze het niet wisten, raad ik aan om opnieuw het meesterlijke essay van Paul Scheffer te lezen (Opiniepagina, 29 januari 2000). Zal het ons, de kritische denkers, ooit lukken de ogen van Europeanen te openen en hun de aard en het wezen te tonen van de politieke islam, de laatste totalitaire vijand van de vrije wereld? Dit is geen filosofische vraag. Het is een levensvraag.
Afshin Ellian is dichter/rechtsgeleerde en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam.
27 april 2002
december 05, 2004
stretching Europe
Turkey is one of the big issues in international politics concerning the European Union. Turkey wants to be EU member. But not the complete EU want Turkey to take part in the political and economical structure.
Some pro's and contra's arise talking about Turkey being a full EU memeber.
The following is a contribution from a report of a COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES:
The clear position of the European Union with regard to Turkey’s status as candidate country and the conditions for the possible opening of negotiations were reconfirmed by the Brussels European Council meeting in June 2004, which concluded that:
“The Union reaffirms its commitment that if the European Council decides in December
2004, on the basis of a report and recommendation from the Commission, that Turkey fulfils the Copenhagen political criteria, the EU will open accession negotiations with Turkey without delay.”
Summary assessment
Accession of Turkey to the Union would be challenging both for the EU and Turkey. If well managed, it would offer important opportunities for both. The necessary preparations for accession would last well into the next decade. The EU will evolve over this period, and Turkey should change even more radically. The acquis will develop further and respond to the needs of an EU of 27 or more. Its development may also anticipate the challenges and opportunities of Turkey’s accession.
Based on current EU policies and knowledge, the Commission has identified the following main issues for the coming years:
• Turkey’s accession would be different from previous enlargements because of the
combined impact of Turkey’s population, size, geographical location, economic,
security and military potential, as well as cultural and religious characteristics. These factors give Turkey the capacity to contribute to regional and international stability.
Expectations regarding EU policies towards these regions will grow as well, taking
into account Turkey’s existing political and economic links to its neighbours. Much
will depend on how the EU itself will take on the challenge to become a fully fledged
foreign policy player in the medium term in regions traditionally characterised by
instability and tensions, including the Middle East and the Caucasus.
• Turkey is at present going through a process of radical change, including a rapid
evolution of mentalities. It is in the interest of all that the current transformation
process continues. Turkey would be an important model of a country with a majority
Muslim population adhering to such fundamental principles as liberty, democracy,
respect for human rights and fundamental freedoms, and the rule of law.
• The economic impact of Turkey’s accession on the EU would be positive but
relatively small, both due to the modest size of the Turkish economy and to the degree of economic integration already existing before accession. Much will depend on future economic developments in Turkey. The launch of accession negotiations should help the continued efforts of Turkey to ensure macroeconomic stability and promote investment, growth and social development. Under these conditions, Turkey’s GDP is expected to grow more rapidly than the EU average.
• Accession of Turkey, a lower middle income country, would increase regional
economic disparities in the enlarged EU in a way similar to the most recent
enlargement, and would represent a major challenge for cohesion policy. Turkey
would qualify for significant support from the structural and cohesion funds over a
long period of time. A number of regions in present Member States benefiting from
structural funds support could lose their eligibility on the basis of present rules.
• The integration of Turkey into the internal market would be beneficial. This depends, however, not only on the fulfilment of present obligations under the customs union but also on more horizontal reforms, such as strengthening corporate governance and regulatory frameworks, intensifying the fight against corruption, and significantly improving the functioning of the judiciary.
• With over three million, Turks constitute by far the largest group of third-country
nationals legally residing in today’s EU. Available studies give varying estimates of
expected additional migration following Turkey’s accession. Appropriate transitional
provisions and a permanent safeguard clause could be considered to avoid serious
disturbances on the EU labour market. However, the population dynamics of Turkey
could make a contribution to offsetting the ageing of EU societies. In this context, the EU also has a strong interest in that reforms and investments should be made in
education and training in Turkey over the next decade.
• Agriculture is one of the most important economic and social sectors in Turkey and
would need special attention. Continuous rural development efforts and an upgrading
of administrative capacity would be required from Turkey to create as favourable
conditions as possible to participate successfully in the common agricultural policy.
Turkey would need time to make a number of agricultural sectors more competitive.
Turkey would need considerable time in order to avoid substantial income losses for
Turkish farmers. Under present policies Turkey would be eligible for substantial
support. In the veterinary area, major efforts would have to be made to improve the
animal health situation and controls at the eastern borders in order to avoid serious
problems upon accession.
• Turkey’s accession would help to secure better energy supply routes for the EU. It
would probably necessitate a development of EU policies for the management of
water resources and the related infrastructure. Because of their sometimes
considerable trans-boundary effects, good implementation by Turkey of other EU
policies in the fields of environment, transport, energy and consumer protection would also have considerable positive effects for EU citizens elsewhere.
• The management of the EU’s long new external borders would constitute an important
policy challenge and require significant investment. Managing migration and asylum
as well as fighting organised crime, terrorism, trafficking of human beings, drugs and arms smuggling would all be facilitated through closer cooperation both before and after accession.
• The budgetary impact of Turkish membership to the EU can only be fully assessed
once the parameters for the financial negotiations with Turkey have been defined in
the context of the financial perspectives from 2014 onwards. The nature and amount
of transfers to Turkey would depend on a number of changing factors, such as the
EU’s policies and any special arrangements agreed with Turkey in the negotiations as
well as the budgetary provisions in place at that time, in particular the overall
budgetary ceiling. However, it is clear that the budgetary impact on the basis of
present policies would be substantial.
• As to the institutions, Turkey’s accession, assessed on the basis of the Constitution, would significantly affect the allocation of European Parliament seats of current Member States, in particular the medium sized and large countries. In the Council, Turkey would have an important voice in the decision making process in view of its population share which would be reflected in the Council voting system. The impact in terms of the Commission would be less important given the planned reduction of the members of the Commission from 2014 onwards.
It's surely a challenge to have Turkey within the EU. But it's a complete fiasco if the Turks don't fit in. Maybe it's purily political. For economical purposes we don't have to do it. Both sides don't benefit from it because the economical relationship is "okay" at the moment. The United States of America might benefit from it for political reasons and this isn't good for the status of Turkey in the EU.
My critisism is that Turkey doesn't really understand the ethics of Europe. Why do the Turks need so much critisism to change. Don't they understand torturing prisoners isn't toleratable? This is only one "minor" problem. What do they do with the Kurds and their imprisoned leader Ocelan?
The largest part of Turkey, east of the Bosporus, isn't Europe at all.
Maybe not an argument but Alexander would have liked it.
Some pro's and contra's arise talking about Turkey being a full EU memeber.
The following is a contribution from a report of a COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES:
The clear position of the European Union with regard to Turkey’s status as candidate country and the conditions for the possible opening of negotiations were reconfirmed by the Brussels European Council meeting in June 2004, which concluded that:
“The Union reaffirms its commitment that if the European Council decides in December
2004, on the basis of a report and recommendation from the Commission, that Turkey fulfils the Copenhagen political criteria, the EU will open accession negotiations with Turkey without delay.”
Summary assessment
Accession of Turkey to the Union would be challenging both for the EU and Turkey. If well managed, it would offer important opportunities for both. The necessary preparations for accession would last well into the next decade. The EU will evolve over this period, and Turkey should change even more radically. The acquis will develop further and respond to the needs of an EU of 27 or more. Its development may also anticipate the challenges and opportunities of Turkey’s accession.
Based on current EU policies and knowledge, the Commission has identified the following main issues for the coming years:
• Turkey’s accession would be different from previous enlargements because of the
combined impact of Turkey’s population, size, geographical location, economic,
security and military potential, as well as cultural and religious characteristics. These factors give Turkey the capacity to contribute to regional and international stability.
Expectations regarding EU policies towards these regions will grow as well, taking
into account Turkey’s existing political and economic links to its neighbours. Much
will depend on how the EU itself will take on the challenge to become a fully fledged
foreign policy player in the medium term in regions traditionally characterised by
instability and tensions, including the Middle East and the Caucasus.
• Turkey is at present going through a process of radical change, including a rapid
evolution of mentalities. It is in the interest of all that the current transformation
process continues. Turkey would be an important model of a country with a majority
Muslim population adhering to such fundamental principles as liberty, democracy,
respect for human rights and fundamental freedoms, and the rule of law.
• The economic impact of Turkey’s accession on the EU would be positive but
relatively small, both due to the modest size of the Turkish economy and to the degree of economic integration already existing before accession. Much will depend on future economic developments in Turkey. The launch of accession negotiations should help the continued efforts of Turkey to ensure macroeconomic stability and promote investment, growth and social development. Under these conditions, Turkey’s GDP is expected to grow more rapidly than the EU average.
• Accession of Turkey, a lower middle income country, would increase regional
economic disparities in the enlarged EU in a way similar to the most recent
enlargement, and would represent a major challenge for cohesion policy. Turkey
would qualify for significant support from the structural and cohesion funds over a
long period of time. A number of regions in present Member States benefiting from
structural funds support could lose their eligibility on the basis of present rules.
• The integration of Turkey into the internal market would be beneficial. This depends, however, not only on the fulfilment of present obligations under the customs union but also on more horizontal reforms, such as strengthening corporate governance and regulatory frameworks, intensifying the fight against corruption, and significantly improving the functioning of the judiciary.
• With over three million, Turks constitute by far the largest group of third-country
nationals legally residing in today’s EU. Available studies give varying estimates of
expected additional migration following Turkey’s accession. Appropriate transitional
provisions and a permanent safeguard clause could be considered to avoid serious
disturbances on the EU labour market. However, the population dynamics of Turkey
could make a contribution to offsetting the ageing of EU societies. In this context, the EU also has a strong interest in that reforms and investments should be made in
education and training in Turkey over the next decade.
• Agriculture is one of the most important economic and social sectors in Turkey and
would need special attention. Continuous rural development efforts and an upgrading
of administrative capacity would be required from Turkey to create as favourable
conditions as possible to participate successfully in the common agricultural policy.
Turkey would need time to make a number of agricultural sectors more competitive.
Turkey would need considerable time in order to avoid substantial income losses for
Turkish farmers. Under present policies Turkey would be eligible for substantial
support. In the veterinary area, major efforts would have to be made to improve the
animal health situation and controls at the eastern borders in order to avoid serious
problems upon accession.
• Turkey’s accession would help to secure better energy supply routes for the EU. It
would probably necessitate a development of EU policies for the management of
water resources and the related infrastructure. Because of their sometimes
considerable trans-boundary effects, good implementation by Turkey of other EU
policies in the fields of environment, transport, energy and consumer protection would also have considerable positive effects for EU citizens elsewhere.
• The management of the EU’s long new external borders would constitute an important
policy challenge and require significant investment. Managing migration and asylum
as well as fighting organised crime, terrorism, trafficking of human beings, drugs and arms smuggling would all be facilitated through closer cooperation both before and after accession.
• The budgetary impact of Turkish membership to the EU can only be fully assessed
once the parameters for the financial negotiations with Turkey have been defined in
the context of the financial perspectives from 2014 onwards. The nature and amount
of transfers to Turkey would depend on a number of changing factors, such as the
EU’s policies and any special arrangements agreed with Turkey in the negotiations as
well as the budgetary provisions in place at that time, in particular the overall
budgetary ceiling. However, it is clear that the budgetary impact on the basis of
present policies would be substantial.
• As to the institutions, Turkey’s accession, assessed on the basis of the Constitution, would significantly affect the allocation of European Parliament seats of current Member States, in particular the medium sized and large countries. In the Council, Turkey would have an important voice in the decision making process in view of its population share which would be reflected in the Council voting system. The impact in terms of the Commission would be less important given the planned reduction of the members of the Commission from 2014 onwards.
It's surely a challenge to have Turkey within the EU. But it's a complete fiasco if the Turks don't fit in. Maybe it's purily political. For economical purposes we don't have to do it. Both sides don't benefit from it because the economical relationship is "okay" at the moment. The United States of America might benefit from it for political reasons and this isn't good for the status of Turkey in the EU.
My critisism is that Turkey doesn't really understand the ethics of Europe. Why do the Turks need so much critisism to change. Don't they understand torturing prisoners isn't toleratable? This is only one "minor" problem. What do they do with the Kurds and their imprisoned leader Ocelan?
The largest part of Turkey, east of the Bosporus, isn't Europe at all.
Maybe not an argument but Alexander would have liked it.
november 27, 2004
Brief van fractievoorzitters
In de brief aan Donner, bewaker van Nederlands moraal, van de fractievoorzitters, wordt het volgende geschreven:
-Het betreft met name zijn uitspraak dat hij onze collega, Geert
Wilders, binnen twee jaar dood zou wensen, alsmede zijn gevoelens
van blijdschap, toen hij hoorde dat Theo van Gogh vermoord was.- (hij is Van de Ven)
Die voorzitters en zij niet alleen, vallen over de uitgesproken gevoelens van blijdschap over iemands dood.
Mag je dan ook al niet meer je gevoel uitspreken?
Ik weet zeker dat heel veel mensen net zo over Yasser Arafat dachten en er ook zo over spraken. Dat werd geaccepteerd. Dat iemand met een andere mening en een ander gevoel dit niet kan uitspreken zonder betreffende brief toont aan hoever de samenleving is afgeleden.
Misschien moeten we onszelf een spiegel voorhouden. Wie stelt de vraag waarmee dit akkefietje aan het rollen gaat? Als Van de Ven zelf was begonnen had hij niet zo'n groot podium gekregen. En wat heeft Van de Ven nou gezegd? Ja, nee en amen. De voorzet van Andries Knevel kon Van de Ven zo inkoppen. (Laat hij nog bijna miskoppen ook)
Voor velen is het inderdaad tijd om uit de zero-tolerante samenleving te stappen en te emigreren naar Australië of zo iets.
-Het betreft met name zijn uitspraak dat hij onze collega, Geert
Wilders, binnen twee jaar dood zou wensen, alsmede zijn gevoelens
van blijdschap, toen hij hoorde dat Theo van Gogh vermoord was.- (hij is Van de Ven)
Die voorzitters en zij niet alleen, vallen over de uitgesproken gevoelens van blijdschap over iemands dood.
Mag je dan ook al niet meer je gevoel uitspreken?
Ik weet zeker dat heel veel mensen net zo over Yasser Arafat dachten en er ook zo over spraken. Dat werd geaccepteerd. Dat iemand met een andere mening en een ander gevoel dit niet kan uitspreken zonder betreffende brief toont aan hoever de samenleving is afgeleden.
Misschien moeten we onszelf een spiegel voorhouden. Wie stelt de vraag waarmee dit akkefietje aan het rollen gaat? Als Van de Ven zelf was begonnen had hij niet zo'n groot podium gekregen. En wat heeft Van de Ven nou gezegd? Ja, nee en amen. De voorzet van Andries Knevel kon Van de Ven zo inkoppen. (Laat hij nog bijna miskoppen ook)
Voor velen is het inderdaad tijd om uit de zero-tolerante samenleving te stappen en te emigreren naar Australië of zo iets.
november 26, 2004
werk werk weekend
wat ben ik blij dat het weekend is.. Lekker lezen. Even niet aan werk denken,de WVG even laten rusten.
Kom ik thuis, ligt er een kaartje in de bus van een thuizorgorganisatie, Duo Caridad Thuiszorg. Ze leveren zorg die kan worden betaald via de AWBZ, PGB, particulier en via een combinatie hiervan.
Dit betreft dus de zorg. Hoe het zit met de verstrekking van rolstoelen, scootmobielen, periodieke vergoedingen wordt er niet in vermeld.
Als dit kleine bedrijfje mee wil doen het "grote jongens" als Vitaal, Hartingbank en Meyra dan kunnen ze natuurlijk over een tijdje altijd meebieden op de europese aanbesteding.
Over die Europese aanbesteding wil ik het nog wel eens hebben want het is niet allemaal even slecht wat uit Europa komt.
Kom ik thuis, ligt er een kaartje in de bus van een thuizorgorganisatie, Duo Caridad Thuiszorg. Ze leveren zorg die kan worden betaald via de AWBZ, PGB, particulier en via een combinatie hiervan.
Dit betreft dus de zorg. Hoe het zit met de verstrekking van rolstoelen, scootmobielen, periodieke vergoedingen wordt er niet in vermeld.
Als dit kleine bedrijfje mee wil doen het "grote jongens" als Vitaal, Hartingbank en Meyra dan kunnen ze natuurlijk over een tijdje altijd meebieden op de europese aanbesteding.
Over die Europese aanbesteding wil ik het nog wel eens hebben want het is niet allemaal even slecht wat uit Europa komt.
november 25, 2004
drukke dag
Nu voor het eerst betaling met een occassionele run mee laten gaan. In verband met de jaarafsluiting moeten de aanwezige facturen uiterlijk 7 december zijn betaald.
Verder ben ik bezig met de onderhoudscontracten van de leveranciers en de controle daarop. Ik moet m'n fantasie maar de vrije loop laten gaan. Being creative.
november 23, 2004
drukke dag, het wiel wordt uitgevonden.
De overheid is een log apparaat, er zit geen beweging in en als er veranderingen zijn worden die laat opgepikt en is de koerswijziging abominabel traag.
Het is als een olietanker die van richting verandert en die je als zwemmer bij kunt houden.
De gemeentelijke overheid heeft sinds een aantal jaren een nieuw computersysteem, GWS4ALL genaamd (spreek uit als GWS voor All). De ontwerper is Centric. Dat GWS zoals we het noemen is een ontzettend log systeem. Alle uitkeringsgerechtigde cliënten van de gemeente staan met een uniek nummer geregistreerd. Hier zijn dus een heleboel gegevens uit te halen die vertaald wordt naar informatie voor het management.
Dait klinkt allemaal heel mooi maar als je aan de randen van dit systeem zit en ook contacten heb met bedrijven die niks met GWS te maken hebben moet je een link leggen tussen de administratie van dat bedrijf en GWS. Voor deze link gebruik je in princiepe het cliëntnummer. Ook niks mis mee maar wat als een cliënt meerdere uitkeringen heeft? Als je voor uitkering ook leest voorziening dan is het eind helemaal zoek.
Die uitkeringen, voorzieningen moeten allemaal gecontroleerd worden. Zijn ze rechtmatig. Dit is dus een heel uitzoekwerk. Hiervoor worden door verschillende gemeentes verschillende oplossingen bedacht zonder dat er enig contact is met die gemeentes. Amsterdam, Utrecht, Rotterdam en Den Haag zullen wel ongeveer met dezelfde problemen te maken hebben.
Ik ben benieuwd of dit niet in een gemeentelijk maandblad ter sprake wordt gebracht.
Het is als een olietanker die van richting verandert en die je als zwemmer bij kunt houden.
De gemeentelijke overheid heeft sinds een aantal jaren een nieuw computersysteem, GWS4ALL genaamd (spreek uit als GWS voor All). De ontwerper is Centric. Dat GWS zoals we het noemen is een ontzettend log systeem. Alle uitkeringsgerechtigde cliënten van de gemeente staan met een uniek nummer geregistreerd. Hier zijn dus een heleboel gegevens uit te halen die vertaald wordt naar informatie voor het management.
Dait klinkt allemaal heel mooi maar als je aan de randen van dit systeem zit en ook contacten heb met bedrijven die niks met GWS te maken hebben moet je een link leggen tussen de administratie van dat bedrijf en GWS. Voor deze link gebruik je in princiepe het cliëntnummer. Ook niks mis mee maar wat als een cliënt meerdere uitkeringen heeft? Als je voor uitkering ook leest voorziening dan is het eind helemaal zoek.
Die uitkeringen, voorzieningen moeten allemaal gecontroleerd worden. Zijn ze rechtmatig. Dit is dus een heel uitzoekwerk. Hiervoor worden door verschillende gemeentes verschillende oplossingen bedacht zonder dat er enig contact is met die gemeentes. Amsterdam, Utrecht, Rotterdam en Den Haag zullen wel ongeveer met dezelfde problemen te maken hebben.
Ik ben benieuwd of dit niet in een gemeentelijk maandblad ter sprake wordt gebracht.
november 22, 2004
Nederland verzuipt, we're working too much!
Nederland heeft een probleem. De kustlijn in het noorden en westen zakt met een halve meter per eeuw. Hier moeten we dringend wat aan doen. Maar wat? Ik heb me er niet in verdiept. Het enige wat in denk is, extra zandsuppletie. Ik zal het niet begrijpen vermoedelijk.
In the Netherlands we work much, aren't we?
The Minister of Economic Affairs says that the workload isn't enough. We only work an average of 911 hours a year per employee! (It's funny that figure. Notice, there are also 911 days between the murder on Pim Fortuyn (May 6 2002) and Theo van Gogh (November 2 2004).
There are many parttimers and 460,000 unemployed people. If this is a sign of the state of our country, I say Minister do something!
But for individuals the solution can't be to work longer because there is no extra work. With my 36 hours a week I've a full time job. Every extra hour may be wasted. (In a normal year I make 1692 hours.)
The average figure (911) can be increased by creating work or reducing the number of people who live in the Netherlands.
After the assault on Theo van Gogh many people want to flee the country.
This is the solution of the problem of the Minister.
I think that his public servants should do the research on a basis of new figures after 1 year when the first people emigrated
I don't mind who is leaving but I'll be relieved if a lot will go away. Maybe 8 million people is enough. 50% Can leave this small enclave at the northsea.
I'm thinking about emigrating too, not in the near future though. When I'm 60 or so, plenty of time.
we're working too much!
In the Netherlands we work much, aren't we?
The Minister of Economic Affairs says that the workload isn't enough. We only work an average of 911 hours a year per employee! (It's funny that figure. Notice, there are also 911 days between the murder on Pim Fortuyn (May 6 2002) and Theo van Gogh (November 2 2004).
There are many parttimers and 460,000 unemployed people. If this is a sign of the state of our country, I say Minister do something!
But for individuals the solution can't be to work longer because there is no extra work. With my 36 hours a week I've a full time job. Every extra hour may be wasted. (In a normal year I make 1692 hours.)
The average figure (911) can be increased by creating work or reducing the number of people who live in the Netherlands.
After the assault on Theo van Gogh many people want to flee the country.
This is the solution of the problem of the Minister.
I think that his public servants should do the research on a basis of new figures after 1 year when the first people emigrated
I don't mind who is leaving but I'll be relieved if a lot will go away. Maybe 8 million people is enough. 50% Can leave this small enclave at the northsea.
I'm thinking about emigrating too, not in the near future though. When I'm 60 or so, plenty of time.
november 21, 2004
Geloven in de PvdA?
Geloven doe je maar in je eigen tijd!
De uitspraak schiet me nu te binnen. Misschien is het een mooie referentie om mijn mening aan op te hangen.
Ik vind dat het geloof een veel te belangrijke waarde in de maatschappij inneemt. 25 jaar geleden werd ik al met de neus op de "feiten" gedrukt tijdens een geschiedenisles op de HAVO.
Wij hebben een -gristelijke- cultuur vertelde de geschiedenisleraar met wie ik in discussie ging. In alles wat we doen druipt de -gristelijke- moraal af bij wijze van spreken. We eten niet voor niets met bestek, was een van z'n argumenten die me bij is gebleven.
Bullshit!
Met deze moraal van 25 jaar geleden hebben we geen maatschappij opgebouwd waarin wij met z'n allen kunnen integreren. Daarom moeten die godsdiensten worden geseculariseerd van de maatschappij.
Kijk naar voetbalverenigingen, -gristelijke - clubs tegen islamitische, tegenstellingen over en weer.Maar neem hardlopen en wielrennen, ieder voor zich, achtergrond telt niet. -A joy forever-
Dit laatste is een blauwdruk voor de ideale maatschappij.
Geloven doe je inderdaad maar in je eigen tijd.
Wij leven in een seculiere staat waarin kerk en staat gescheiden zijn, wordt gezegd. Maar dit is een leugen.
Buttiglione werd afgewezen omdat hij een mening had over homofielen, niet omdat hij nauwe banden had/heeft met de paus, het katholicisme. Onze Neelie wordt door een deel van het Europees parlement (PvdA?!) wel afgerekend op haar contacten met het bedrijfsleven.
Ach de PvdA heeft boter op haar hoofd.
Laat Europa zorgen dat de kerk (welk geloof dan ook) geen invloed heeft op de politieke besluitvorming. Helaas is dit praktisch onmogelijk met confessionele partijen die in sommige opzichten wel heel veel van hun christelijke denkbeelden laten doorsijpelen.Volgens het princiepe van een secularisatie van kerk en samenleving hoort dit niet.
Dat Donner nu op zijn muil gaat doordat het door hem gewenste wetsartikel over smaad en beledigen van geloofsovertuigingen mogelijk uit het wet wordt geschrapt noem ik een deksel op de neus maar ook getuigen van politiek opportunisme van alle partijen.
Samenvattend zeg ik dat de blauwdruk voor de ideale maatschappij ligt in een scheiding tussen kerk en samenleving.
Geloven doe je maar in je eigen tijd!
De uitspraak schiet me nu te binnen. Misschien is het een mooie referentie om mijn mening aan op te hangen.
Ik vind dat het geloof een veel te belangrijke waarde in de maatschappij inneemt. 25 jaar geleden werd ik al met de neus op de "feiten" gedrukt tijdens een geschiedenisles op de HAVO.
Wij hebben een -gristelijke- cultuur vertelde de geschiedenisleraar met wie ik in discussie ging. In alles wat we doen druipt de -gristelijke- moraal af bij wijze van spreken. We eten niet voor niets met bestek, was een van z'n argumenten die me bij is gebleven.
Bullshit!
Met deze moraal van 25 jaar geleden hebben we geen maatschappij opgebouwd waarin wij met z'n allen kunnen integreren. Daarom moeten die godsdiensten worden geseculariseerd van de maatschappij.
Kijk naar voetbalverenigingen, -gristelijke - clubs tegen islamitische, tegenstellingen over en weer.Maar neem hardlopen en wielrennen, ieder voor zich, achtergrond telt niet. -A joy forever-
Dit laatste is een blauwdruk voor de ideale maatschappij.
Geloven doe je inderdaad maar in je eigen tijd.
Wij leven in een seculiere staat waarin kerk en staat gescheiden zijn, wordt gezegd. Maar dit is een leugen.
Buttiglione werd afgewezen omdat hij een mening had over homofielen, niet omdat hij nauwe banden had/heeft met de paus, het katholicisme. Onze Neelie wordt door een deel van het Europees parlement (PvdA?!) wel afgerekend op haar contacten met het bedrijfsleven.
Ach de PvdA heeft boter op haar hoofd.
Laat Europa zorgen dat de kerk (welk geloof dan ook) geen invloed heeft op de politieke besluitvorming. Helaas is dit praktisch onmogelijk met confessionele partijen die in sommige opzichten wel heel veel van hun christelijke denkbeelden laten doorsijpelen.Volgens het princiepe van een secularisatie van kerk en samenleving hoort dit niet.
Dat Donner nu op zijn muil gaat doordat het door hem gewenste wetsartikel over smaad en beledigen van geloofsovertuigingen mogelijk uit het wet wordt geschrapt noem ik een deksel op de neus maar ook getuigen van politiek opportunisme van alle partijen.
Samenvattend zeg ik dat de blauwdruk voor de ideale maatschappij ligt in een scheiding tussen kerk en samenleving.
Geloven doe je maar in je eigen tijd!
Abonneren op:
Posts (Atom)