augustus 08, 2010

Beste Ebru Umar,

Leuk geschreven, je verzamelde columns in Burka en Blahniks. Dit weekend gelezen.

Ik had je min of meer kaltgestelt toen je veel in de publiciteit was, 7 jaar geleden. Een Turkse die Nederlander is, het deed met Van Gogh, pardon als het niet waar is, de media verspreidt die geruchten en ik verspreid ze verder, zich in iedergeval liëert aan het Fortuyn en het Theo van Gogh-gevoel, daar kon ik geen respect voor opbrengen.

Maar toen ik vandaag je boekje las was ik gecharmeerd van de uitspraken die je deed. Hou je ons toch even een spiegel voor. Nu 6 jaar na het verschijnen van dat bundeltje zijn sommige zaken en de namen van de hoofdrolspelers nog actueel. Je hebt talent voor schrijven en signaleren.
In "coca cola" schrijf je het antwoord dat ik graag van E. had willen horen. Als op een reisdocument staat dat je moslim bent, maakt dat jou moslim? Niet dus, je bent een zelfstandig individu die zelf beslist een bepaald geloof aan te hangen of niet.

Geduld is een schone zaak. Misschien wel te schoon want je botten worden bleek op het knekelveld. Een gevalletje te veel geduld zeg maar.
In ieder geval heb ik het geduld opgebracht en via collega E. ben ik bij jou terecht gekomen. Die collega zit eigenlijk in de zelfde situatie als jij in 2004 zat. Richting de 33 en geen relatie, dan wordt het kiezen of delen.

Nu heb ik het interview op AT5 gezien tussen jou en Esmaa van "de meiden van Halal". Ik vond je arrogant overkomen, superieur misschien. Je bent normaal ook zo gereserveerd? Misschien een teken van onzekerheid, van zwakte.

Dat is allemaal niet erg. Zolang je in een vlot lopend boekje je meningen kan verkondigen die ik in een dag van eerste tot laatste zin kan spellen, doe jij het als schrijver goed.

Over geduld gesproken, is er van jouw liefdesleven nog wat terechtgekomen? Denk het niet, toch?

Mag ik je een advies geven, het gaat om de klik, niet om het materieel. Het gaat om wederzijse verliefdheid maar volgens mij ben jij net als vele anderen gewoon uit op gemak en meer, meer, meer waarvan ik dacht dat het achterhaald was.
Verder mevrouw Umar ben ik niet bang dat je je Blonde God vindt. Misschien vind je er 5 en neem je ze mee naar je buitenhuis. Geen wonder dat je dan dichtklapt en geheimzinnig gaat giechelen. Vrouwen van 40 zonder kinderen met wie je op een bepaald niveau kunt praten, dat zegt mij wel wat.

Geen opmerkingen: